تهیهکننده برنامه «هزار راه نرفته» با تاکید بر نقش سازنده سینما در تغییر نگرش درباره جایگاه زن در خانواده و اجتماع، از ارائه تصویری اغراقآمیز از مسئله خیانت در فیلمها انتقاد کرد.
ناهيد ساداتشريفي كارشناس اجتماعي، درباره تغيير شكل نقش مادري در جامعه ايراني و كاركرد سينما در پرداختن به نهاد خانواده گفت: رشد تحولات اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي را نميتوان در دهههاي اخير در سرتاسر دنيا ناديده گرفت. امروزه شاهد تأثير و تأثر فرهنگهاي مختلف جهان بر هم هستيم.
وي گفت: همه كشورهاي دنيا به طرق مختلف به هم راه دارند. سرعت زندگي و پيشرفت تكنولوژيك امري محسوس و انكارناشدني است. رشد تحولات اجتماعي در دهههاي اخير شايد سرعت كمتري داشت اما امروز تحول اجتماعي سرعت بيشتري پيدا كرده است.
اين محقق و كارشناس اجتماعي افزود: در ايران به لحاظ فناوري، پيشرفت تكنولوژيك و يا پيشرفت پزشكي فاصله كمي با دنيا داريم و سرعت مشابهي در اين حوزهها با دنيا داريم. ولي در عرصه فرهنگ حركت كندتري داشتهايم.ايجاد اين تصور كه اشتغال زنان باعث كمرنگ شدن نقش مادري شده است شايد به دليل همين حركت كند رشد فرهنگي باشد.
وي ادامه داد: اشتغال زنان از الزامات زندگي امروز است. شايد ايفاي نقش مادري شكل و شمايل ديگري پيدا كرده باشد اما هرگز اشتغال زنان بيرون از منزل به معناي آسيب جدي وارد كردن به ايفاي نقش مادري نيست. ايفاي نقش مهم مادري در زنان شاغل وجود دارد. بر مبناي تحقيقاتي كه در اين زمينه انجام دادهام بايد بگويم كه زنان شاغل با برداشتي كه خود و جامعه از حضور يك زن به عنوان يك توان و انرژي كارآمد دارند و در عرصههاي مختلف مشغل كارند، زندگي خوب و با كيفيتي را براي خود و خانواده رقم ميزنند.
ساداتشریفی افزود: قطعا هر تغييري كه بر اساس مقتضيات زمان و پيشرفتهاي همه جانبه بر بدنه فرهنگ ايجاد ميشود آسيبهايي هم دارد. اما اين آسيبها آنقدر جدي نيست كه بگوييم نقش زن در استحكام خانواده به واسطه كاركردن بيرون از منزل حذف شده است. جامعه ما هنوز براي نهاد خانواده ارزش جدي قائل است. هنوز هم خانواده به عنوان يك ركن اساسي در زندگي فردي و اجتماعي افراد اهميت دارد.
مجري برنامه تلويزيوني «هزار راه نرفته» گفت: خانواده نهادي است كه حمايت عاطفي، تنظيم روابط جنسي، نقش پذيري كودكان و نقش پذيري كليه اعضاي آن در پيكرهاي واحد اتفاق ميافتد. تعامل هر عضو خانواده با ديگري كليتي را تشكيل ميدهد كه به تعالي منجر ميشود. اعضاي خانواده در قالب پيكرهاي واحد عمل ميكنند.
وي افزود: اما رسانهها و مخصوصا سينما چقدر توانستهاند در تصويركردن خانواده و موضوعات مرتبط با آن موفق عمل كنند جاي بحث دارد. جاي مباهات است كه سينما فیلم خانواده را تا حد توان در مركز توجه خود قرار داده است. فيلمهاي بسيار خوب و قابل تقديري در اين عرصه ساخته شده است كه كاركرد خانواده را به درستي نشان دادهاند و ميتوان به آنها مباهات كرد.
ساداتشریفی گفت: اما سينما معمولا طرح مسئله كرده است چرا كه اين رسانه گرچه نقش آگاهي بخشي دارد اما اساسا جنبه سرگرمي آن برجستهتر است و از عهده راهكار ارائه دادن در زمينه موضوعات اجتماعي و خانوادگي برنخواهد آمد.
اين محقق ادامه داد: سينما و هنرمندان آن معمولا به مسائلي اشاره ميكنند كه از ديد برنامهريزان فرهنگي مغفول مانده است و اين امر قابل ستايش است. اما در اكثر موارد وقتي به يك فیلم به آسيب اجتماعي نزديك شده است با بياني اغراقآميز و بزرگنمايي آن آسيب اجتماعي را به عنوان معضل مسلم و فراگير جامعه نشان داده است.
وي افزود: مثلا در پرداختن به مسئله خيانت، سينما دچار اغراق در بيان شد. به طوري كه قبح قضيه فروريخت. سينما همين كه بتواند يك معضل اجتماعي را فارغ از اغراقهاي زائد بيان كند بسيار كار بزرگي كرده است.
ساداتشریفی افزود: درست است كه آسيبهايي همچون خيانت در جامعه وجود دارد و پرداختن به آن نياز جامعه است و ضرورت دارد اما نحوه پردازش موضوع، نكته مهمتري است كه مورد توجه قرار نگرفته است. چشم بستن بر حقايق بزرگ قطعا ضربه زننده است اما پردازش اشتباه اين حقايق نيز ضربه زننده است.
تهیهکننده برنامه «هزار راه نرفته» ادامه داد: بر اساس رويكرد جهاني نقش زن در نهاد خانواده بسيار تأكيد شده است. ولي اين بدان معنا نيست كه نقش مرد ناديده گرفته شود و يا كم اهميت قلمداد شود. زن بنا به روحيات ذاتياش تأثير بيشتري در نهاد خانواده دارد اما نقش مرد هم نقشي مهم و قابل توجه است.
این کارشناس مسائل خانواده ادامه داد: نكته مهمي كه سينما به عنوان يك رسانه بايد به آن توجه كند اين است كه آنقدر كه اصرار ميورزد درباره نقش زن و نقش مادري قصه بگويد آيا به نقش مرد هم توجه كرده است؟ نقش مردان و نقش پدري را به وظيفه تأمين معاش محدود كردهايم در حالي كه آموزههاي تكيهگاه بودن، مسئوليت پذيري و بزرگ منشي از وظايف مسلم نقش پدري است كه كمتر در سينما يا عرصههاي ديگر به آن ميپردازيم.
ناهید ساداتشریفی گفت: آيا مردان نقش ديگري جز تأمين معاش ندارند. چرا هميشه براي استحكام نهاد خانواده زنان و نقش مادري را برجسته ميكنيم. مغفول ماندن اهميت نقش پدري و محدود كردن وظيفه مرد به تأمين معاش جفا به نهاد خانواده نيست؟ آيا سينما قرار نيست به اين جنبه از كانون خانواده اشاره كند؟ منظور اين نيست كه اگر سه فيلم راجع به اهميت نقش زن ساخته شد، سه فيلم هم راجع به اهميت نقش مرد ساخته شود. تساوي مطرح نيست. ما به تعادل نياز داريم. ما نياز داريم سهمي از حضور مردان را كه ناديده گرفته شده را هم بيان كنيم.
Sorry. No data so far.