آرزوي بزرگ حاتمي كيا كه برآورده شد

ساخت فیلمی درباره زندگی شهید چمران از سال های دور ذهن ابراهیم حاتمی کیا را درگیر خود کرده بود.

حاتمی کیا بارها و بارها این میل درونی و شوق احساسی و علاقه عاطفی خود را به شهید چمران عنوان کرده بود و از آرزویش برای ساخت فیلمی درباره این مرد بزرگ و کم نظیر تاریخ معاصر ایران گفته بود.

اینک و پس از گذشت سال ها و در حالی که کار ساخت این فیلم ارزشمند و دیدنی آغاز شده، امیدها برای تولید یک فیلم شایسته و بایسته درباره یکی از نام آوران دلیر عرصه جهاد و شهادت و از مجاهدان فی سبیل الله که در عرصه علم و تقوا و جنگ و سازندگی یگانه و به اسطوره ها شبیه بود شعله ور شده است.

و چه خوبتر و بهتر و امیدوارکننده تر که کار ساخت این اثر سترگ و ارزشمند را کسی همچون ابراهیم حاتمی کیا برعهده گرفته است که خود نام آورترین فیلمساز عرصه انقلاب و دفاع مقدس ماست.

ساخت این فیلم توسط حاتمی کیا اما از جهت دیگری هم مهم و خطیر است.

چه، حاتمی کیا طی دهه اخیر و در سال های متأخرش در عرصه فیلمسازی آثاری را تولید کرده که با مذاق و مزاج او و مخاطبینش فاصله های فاحشی دارد و از فضای آثار ماندگار و دوست داشتنی او در عرصه سینمای دفاع مقدس به دور و بیگانه است.

فیلم هایی همچون «موج مرده»، «به نام پدر»، «دعوت» و… که در واقع همه علاقه مندان حاتمی کیا را دچار یک ناامیدی و افسردگی تکان دهنده کرد و فضای ناخوشایندی را نیز بر عرصه فیلمسازی و فیلمسازان دفاع مقدسی تحمیل نمود؛ چرا که همگان حاتمی کیا را از سرآمدان و مهم ترین فیلمساز انقلابی در عرصه جنگ می شناختند، به درستی.

خبر ساخت فیلم شهید چمران و اقدام به تولیدش در واقع می تواند همچون جاری شدن خونی تازه در شریان های سینمای انقلاب و دفاع مقدس باشد به ویژه وقتی توسط کسی همچون ابراهیم حاتمی کیا رقم بخورد و بتواند برای خود او هم نقش یک نقطه عطف را بازی کند.

زندگی شهید چمران اساسا دارای وجوه دراماتیک و فراز و فرودهای حیرت آوری است که می تواند به خوبی و درستی و شگرفی، دستمایه یک کار تصویری داستانی خوب و پر و پیمان قرار بگیرد، یک زندگی سراسر شور و شعور و ایثار و رشادت و هجرت و دلیری و جنگ.

چمران به مثابه یک چریک عارف و یک سالک رزم آور، از برجسته ترین و تأمل برانگیزترین مردان همروزگار ماست.

کسی که اگر حاتمی کیا بتواند زندگی و آلام و آمالش را به درستی و زیبایی به تصویر بکشاند و امیدها و معارف و آرمان هایش را به قاب سینما درآورد، قطعا از این قدرت برخوردار است که بتواند نمونه و الگوی رشیدی برای جوانان این مرز و بوم گردد و سینما حتما این «قدرت» و «وظیفه» را داراست.