موضوع دریافتهای چند میلیونی در بیمارستانهای خصوصی بابت هزینه درمان برخی از بیماریها که نیاز به جراحی دارد، مسئله تازهای نیست اما آنچه در این بین نادیده گرفته میشود، نبود یک دستورالعمل مشخص برای تمامی بیمارستانهای خصوصی است. به طوریکه هزینه یک عمل ساده و معمولی در یک بیمارستان خصوصی کمتر از یک میلیون است و همین جراحی ساده در بیمارستان دیگری شاید به ۵ میلیون هم برسد.
گزارشها و بررسیها از روند هزینههای درمانی در بیمارستانهای خصوصی نقاط مختلف کشور، حاکی از این واقعیت است که دریافت هزینه از بیماران به هیچ عنوان ضابطهمند نیست. به طوریکه هر بیمارستانی بر اساس معیارهایی که برای خودش تعریف کرده است نسبت به دریافت هزینههای درمانی از بیماران اقدام میکند.
یک شهروند تهرانی با اشاره به مراجعهای که چندی قبل به یکی از بیمارستانهای خصوصی داشته است،میگوید: یکی از نزدیکانم به دلیل بیماری سرطان هر چند وقت یکبار تحت درمان قرار میگرفت اما یک شب حالش خیلی بد شد و ما مجبور شدیم او را سریع به نزدیکترین بیمارستان برسانیم.
این شهروند با انتقاد از عملکرد برخی آمبولانسهای خصوصی در انتقال بیمار به بیمارستان، میافزاید: بعد از اینکه بیمارمان را به یکی از بیمارستانهای خصوصی مرکز شهر رساندیم، برای عمل جراحی او ۲۰ میلیون تومان از ما خواستند. ولی متاسفانه این پول را نداشتیم که بدهیم برای همین تا صبح صبر کردیم و بعد پیش رئیس بیمارستان و دکتر جراح رفتیم تا شاید بتوانیم هزینه را کمتر کنیم.
وی با گلایه از نبود نظارت جدی بر هزینههای دریافتی در بیمارستانهای خصوصی، میگوید: بعد از کلی خواهش و التماس، در نهایت هزینه ۲۰ میلیونی به ۶ میلیون رسید. ولی چون از رفتار دلال گونه بیمارستان خوشمان نیامد، بیمارمان را از آنجا بردیم.
موضوع تامین هزینههای درمانی، یکی از چالشهای اساسی آن دسته از بیمارانی است که وضعیت مالی مناسبی ندارند اما ناچارند برای نجات جان بیمارشان، فرش زیر پای خودشان را هم بفروشند. به طوریکه در تازهترین اظهارنظر وزیر بهداشت، هر سال حدود ۷. ۵ درصد از جمعیت کشور به دلیل ابتلا به بیماریهای صعب العلاج به زیر خط فقر میروند.
وضعیت نامطلوب بیمارستانهای دولتی در ارائه خدمات به بیماران، باعث شده تا قشری هر چند اندک از جمعیت کشور مجبور باشند از مراکز خصوصی برای ادامه درمان بیماری استفاده کنند و همین مسئله باعث شده تا مشکلات و دشواریهایی از بابت تامین هزینههای درمانی متوجه آنان باشد. هزینههایی که بعضا سر به فلک میگذارد و به چند میلیون میرسد.
بر اساس گزارشهای بین المللی، در دنیا مردم تنها ۱۸ درصد هزینههای سلامت را میپردازند اما در ایران بیش از ۵۴. ۸ درصد از هزینههای سلامت از جیب مردم پرداخت میشود که با احتساب منابع بیمهای این رقم بیشتر از ۶۰ تا ۷۰ درصد میشود.
دکتر علیرضا زالی معاون سازمان نظام پزشکی معتقد است که در اعتبارات نظام سلامت در سال ۹۱ بودجهای برای ارتقای شاخصهای محرومیت زدایی در حوزه سلامت تعیین نشده و از سوی دیگر حدود ۳۰ درصد رشد برای درآمدهای اختصاصی واحد بهداشتی و درمانی دولتی پیشبینی شده که این بر خلاف جهت گیری قانون توسعه پنجم است. برای توسعه عدالت در سلامت باید پرداخت هزینههای درمان از طرف مردم را به ۳۰ درصد تقلیل دهیم در حالی که میزان پرداخت از جیب مردم در حال حاضر ۵۹ تا ۶۲ درصد از هزینههای درمان است.
هزینه جراحی آپاندیسیت در بیمارستان خصوصی غرب تهران ۲۵ میلیون ریال برآورد میشود اما همین عمل در بیمارستان خصوصی یکی از مراکز استانها کمتر از ۱۰ میلیون ریال است.
هزینه عمل قلب باز در یکی از بیمارستانهای خصوصی پایتخت بالغ بر ۱۰ میلیون تومان است اما همین عمل در بیمارستان دیگری که آن هم خصوصی است، حدود ۵ میلیون تومان تمام میشود.
هزینه عمل سزارین در یکی از بیمارستانهای خصوصی تهران که شهره عام و خاص شده است، هم اکنون در حدود ۷ میلیون تومان است در حالی که این عمل در بیمارستان خصوصی مرکز شهر حدود ۳ میلیون تومان تمام میشود.
متاسفانه دریافت هزینههای متفاوت در بیمارستانهای خصوصی، هیچ ضابطه و قاعدهای ندارد و تنها بر اساس درجه بندی که صورت گرفته است، این هزینهها به بیمار تحمیل میشود. به طوریکه در برخی بیمارستانها از همراهان بیمار با نسکافه و شیرینی پذیرایی میشود و برخی از بیمارستانها برای بیمار، منوی باز غذا دارند. داشتن اتاق خصوصی برای همراه بیمار نیز یکی از امتیازهای بیمارستانهای خصوصی در رقابت با یکدیگر است.
وجود چنین شرایطی باعث شده تا هزینههای درمانی در بیمارستانهای خصوصی کشور از یک میلیون تا چند میلیون متفاوت و متغییر باشد. البته هیچ نظارت جدی بر دریافت چنین پولهایی انجام نمیشود و تنها بیماران هستند که لاجرم این شرایط را به جان خریدهاند تا شاید به سلامت از بیمارستان بیرون بیایند!
Sorry. No data so far.