سه‌شنبه 10 جولای 12 | 12:24

سینمای ایران؛ حکایت مادر و دایه مهربان تر از مادر

در این میان باید یک معیار واحد در نظر گرفته شود و تمامی فیلم هایی که دارای حداقل های مورد نیاز هستند بی هیچ تفاوتی از امکانات عمومی بهره مند شوند. مرجعی که می تواند و باید این امر را بر عهده گیرد وزارت ارشاد و معاونت سینمایی است که متاسفانه در سال های اخیر با توجه به پروانه های ساخت و اکران عملکرد مناسبی را نداشته است و در واقع مسبب این نا به سامانی همین عملکرد نادرست است.


تریبون مستضعفین- چندی است که اکران برخی آثار در سینمای ایران حرف و حدیث های بسیاری را به دنبال داشته است. برخی برخورد سینما داران و انتخابی عمل کردن آن ها را غیر قانونی می‌خوانند و برخی عدم اکران آثاری را که از نظر آنها مخالف معیار های اسلامی است حق مسلم خود می‌دانند هر چند مجوز اکران آن ها توسط وزارت ارشاد صادر شده باشد. این در حالی است که نبود قانونی جامع و کامل در این میان بیش از گذشته خودنمایی می‌کند.

آغاز این اختلافات با اعتراض انصار حزب الله به اکران نوروزی دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد » آغاز شد. این اعتراضات با تجمع مقابل وزارت ارشاد و تهدید عمل انقلابی در صورت بی اعتنایی وزارت ارشاد آغاز و با راهپیمایی پس از نماز جمعه ادامه یافت.

قبل از این اقدامات نیز اعتراضات بسیاری به روند صدور پروانه ساخت و نمایش در رسانه های مختلف انقلابی و توسط فعالین فرهنگی ارزشی صورت گرفته بود اما این‌بار اقدام باعث شد که دو فیلم «خصوصی» و «گشت ارشاد» که در حال اکران بودند از پرده برداشته شوند.

حوزه هنری در بیانیه خود برای توقف اکران دو فیلم مذکور یاد آور می‌شود: «حوزه هنری به عنوان یکی از نهادهای فرهنگی که وظیفه خود را پاسداری از دستاوردهای نظام مقدس جمهوری اسلامی می‌داند، ظرفیت نمایش سالن‌های سینمایی خود را در اختیار فیلم‌های ضد ارزشی قرار ندهد.»

مدیر عامل موسسه تصویر شهر شهرداری نیز با تایید عمل حوزه هنری اعلام کرد: «برداشته شدن دو فیلم مذکور از سوی سینماهای شهرداری تهران و همچنین حوزه هنری خودسرانه نبوده و ما این کار را بنا به جو ملتهب موجود در جامعه انجام داده‌ایم.»

اما ماجرا به همین جا ختم نشده و حوزه هنری از این پس مدعی صیانت از سینمای انقلابی شده و مدیر حوزه هنری در مراسم گرامیداشت روز هنر انقلاب اسلامی اعلام کرد که حداقل پانزده فیلم از فیلم های در نوبت اکران سال جاری در سینما های حوزه هنری اکران نخواهد شد.

مومنی شریف در دفاع از اقدام حوزه هنری در دیدار با دانشجویان چنین می‌گوید: «اين تصمیم که حوزه هنری در اوایل سال اعلام کرد، یک تصمیم ناگهانی و هیجانی نبود بلکه این موضوع پیش از این به علت همان نگرانی که عرض شد، حدود یک سال پیش در شورای سیاستگذاری حوزه که بالاترین مرجع قانون گذاری در این نهاد است، تصویب شده بود.»

این موضع گیری در حالی اتخاذ می‌شود که حوزه هنری در سال گذشته «زنان مریخی مردان ونوسی»، «پیتزا مخلوط» و «ورود آقایان ممنوع» را در لیست اکران خود داشته است و فیلم های مذکور در زمان اکران با مخالفت ها و انتقاد های شدیدی مواجه بودند و «خصوصی» و «گشت ارشاد»‌ نیز بی هیچ مشکلی در حال اکران در سینما های حوزه هنری و شهردای بودند که با اعتراضات مردمی این اکران متوقف می‌شود.

با توجه به برنامه ی اکران گفته شده می‌توان گفت که یا حوزه هنری شروع به اجرای برنامه خود نکرده بود و یا اگر اجرا کرده بود فیلم های مذکور – بالاخص «خصوصی» و «گشت ارشاد» – شامل این قاعده نمی‌شدند. به هر حال حضور مردم و التهاب بوجود آمده به شدت در این امر موثر بوده است.

حوزه هنری را هرچند در خودداری از اکران برخی فیلم ها نمی‌توان به عمل خلاف قانون متهم کرد اما باید یاد آور شد این نهادی است که یک سوم سینماهای کشور را در اختیار داشته و با بودجه بیت المال اداره می‌شود و خلا قانونی موجود باید به گونه ای رفع شود که امکانات بیت المال به صورت یکسان در اختیار فیلمسازان قرار گیرد.

در این میان باید یک معیار واحد در نظر گرفته شود و تمامی فیلم هایی که دارای حداقل های مورد نیاز هستند بی هیچ تفاوتی از امکانات عمومی بهره مند شوند. مرجعی که می‌تواند و باید این امر را بر عهده گیرد وزارت ارشاد و معاونت سینمایی است. که متاسفانه در سال های اخیر با توجه به پروانه های ساخت و اکران عملکرد مناسبی را نداشته است و در واقع مسبب این نابه‌سامانی همین عملکرد نادرست است. به همین دلیل شاید بتوان مدعای حوزه هنری درباره برخی فیلم های معلوم الحال را درست دانست. اما رویه مذکور به مدیریتی ملوک الطوایفی در سینما می‌انجامد که جز به ضرر سینما نیست.

همچنین به نظر می‌رسد حوزه هنری با توجه به مسائل پیش آمده و در دست داشتن بخش عمده ای از امکانات سینمایی کشور سعی در افزایش نفوذ خود دارد و صحبت های مدیر عامل سازمان توسعه سینمایی سوره در برنامه گذشته هفت دلیلی بر این مدعاست: «پیشنهاد می‌کنم که حوزه هنری در شورای پروانه ساخت و نمایش نماینده داشته باشد تا اتفاقاتی که در این حوزه می‌افتد رصد کنیم و مشکلات به حداقل برسد.»

گفتنی است «خوابم میاد» نیز که اکنون به همراه «پس کوچه های شمرون» از سینما های حوزه هنری محروم است به گفته علی سر تیپی پخش کننده این فیلم قرار بود با تاخیر از ۳۱ خرداد بر روی پرده سینماهای حوزه هنری رود اما خودداری حوزه هنری از اکران «پس کوچه های شمرون» به تهیه کنندگی فرح بخش باعث شد که شورای صنفی نمایش نیز مانع اکران «خوابم میاد» در این سینما ها شود. به عبارتی فیلم «خوایم میاد» با تمام انتقاد هایی که به این فیلم تا کنون از سوی هنرمندان متعهد شده است در لیست سیاه حوزه هنری نبوده و عدم اکران آن توفیقی اجباری است که به نظر برخی بواسطه کدورت حوزه هنری با فرح بخش نصیب سینماهای آن شد.

هر چند زمین بازی سینما اکنون محل صف آرایی دو نهاد دولتی و عمومی یعنی معاونت سینمایی و حوزه هنری شده است اما عدم محق بودن حوزه هنری در مدعای خویش به معنی جانبداری از معاونت سینمایی نیست، معاونتی که به گفته شمقدری داعیه دار مادری برای سینماست.

مسامحه کاری این معاونت در سال های اخیر در صدور پروانه ساخت و اکران بسیاری از فیلم ها که نه تنها در شان هنر جمهوری اسلامی نیستند، که با صرف بودجه بیت المال نقش یار دوازدهم استکبار را در جنگ نرم بازی میکنند، امری نیست که به سادگی بتوان از آن چشم پوشی کرد و باید به دقت مورد بررسی و پیگیری قرار گیرد. و معاونت سینمایی نیز باید پاسخگوی وظیفه سنگین خویش در برابر فرهنگ این مرز و بوم باشد. فیلم هایی چون «ورود آقایان ممنوع»، «اسب حیوان نجیبی است»، «برف روی کاج ها»، «آمین خواهم گفت» و «خصوصی» و «گشت ارشاد» تنها نمونه هایی از این فیلم هاست.

اصرار معاونت سینمایی بر روند غلط خود طی سال های اخیر مطمئنا اصلی ترین علت نابه سامانی اوضاع کنونی سینماست.

سینمای امروز ایران نیازمند قانونی جامع است که توسط یک مرجع فرهنگی اجرا شود و به این حکومت ملوک الطوایفی پایان دهد. امید قانون سینما که توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی در حال تدوین است بتواند راه حل مناسبی برا معضل کنونی باشد.

  1. احمد
    10 جولای 2012

    «تمامی فیلم هایی که دارای حداقل های مورد نیاز هستند بی هیچ تفاوتی از امکانات عمومی بهره مند شوند.»
    خواهشاً بدید مطالبتون رو در این رابطه کسانی بنویسند که یا سواد سینمایی دارن یا از مقوله ی فرهنگ و هنر سر در میارن.
    این برخورداری یکسان از از امکنات و… به قیمت آسی رسانی فرهنگی به جامعه تموم میشه! اثر این کارها رو داریم توی خیابون های تهران میبینیم!
    جمع کنید این حرفا رو!

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.