کتاب «نوش داروی طرح ژنریک» که سیدحسن حسینی آنرا به شاعر بزرگ کشور سهراب سپهری تقدیم کرده است به زعم سراینده آن مولود ضرورت جامعه عصر حاضر بوده٬ مضامین آن دربردارنده موقعیتی تهدیدکننده است که انسان امروزی خود‌خواسته یا ناخواسته در آن قرار گرفته و راه گریزی از آن ندارد.
درون‌مایه اشعار با شخصیت‌ها و اقشاری چون: شاعر، تاجر، زاهد، عارف، عاشق که نشان دهنده رویکرد انسان‌ها به دو هدف کلی است: پول و سودای پول، اشتیاق دیوانه‌وار به تصاحب. سراینده در اشعار خویش بی‌توجه به واژه‌های ادبی و کلمات شاعرانه در ذهن دیگر شعرا با واژه‌ها و ترکیبهای خود سعی در این دارد تا بیشترین تأثیر را بر شنونده داشته باشد.
می‌توان گفت آنچه شاعر این مجموعه مدنظر دارد به موضوعاتی توجه می‌کند که شاید در گذشته هیچ شاعری به این مضامین توجهی اینگونه نداشته است.
این اثر اشارتگر نگاهی یکسان از دو پنجره متقاوت به زندگی است؛ نخستین پنجره ما را به تماشای وجه کمیک و مضحک دنیایی که در آن نفس می‌کشیم، دعوت می‌کند و پنجره دوم اشارتگر وجه تراژیک دنیای درون وبیرون شاعر است و خواننده را به میهمانی اندوه فرا می‌خواند.
بنابراین یکی از ویژگی‌های این مجموعه را می‌توان زبان و لحن صمیمانه و طنازانه شاعر دانست که ما را به لبخندی همراه با تامل فرا می‌خواند. درهم تنیدگی جدیت و طنز در بسیاری از شعرهای مجموعه ما را از دیوار کشیدن میان شعر‌ها باز می‌دارد.
سید حسن حسینی در مقدمه کتاب اینگونه نوشته است: سروده‌های مستقل و در عین حال به هم پیوسته‌ای است که در ادامه می‌آید٬ حاصل یک دوره چند روزه است٬تلاشی است برای گنجاندن طنز فکاهه با زبانی ساده و در قالب نیمایی.
این کتاب در ۷۶ صفحه، به شمارگان ۲۵۰۰ جلد و با بهای ۳۲۰۰ تومان توسط سوره مهر به چاپ هشتم درآمده است.
Sorry. No data so far.