بیانات رهبر انقلاب در دیدار اعضای دفتر رهبری و سپاه حفاظت ولى امر – ۱۳۸۹/۵/۱:
* كارهاى خوب، كارهاى بزرگ، فقط با انگيزههاى ممتاز و از اعماق دل برآمده انجام ميگيرد. كارهاى بزرگ را به صورت دستورى و تشريفاتى و ادارى و اينها نميشود انجام داد. كار مقرراتى و دستورى، در همان حد كار متعارف انجام ميگيرد؛ در صورتى كه كار برجسته و ممتاز، تابع انگيزه است.
* يك نوع كار، ابتكار و آفرينش كار است؛ پيدا كردن راههاى نو، شيوههاى نو، شيوههاى كارآمدتر؛ چه در كارهاى محدود، چه در كارهاى كلان. فكر لازم دارد، تلاش لازم دارد. بعضىها ميگويند حالا ولش كن؛ همان كارى كه ديگران ميكنند، ما هم ميكنيم. بعضى ميگويند نه؛ به خودشان ميقبولانند كه كارى مبتكرانه و خلاقانه ارائه بدهند. اينها انگيزه ميخواهد. بدون انگيزه، بدون يك عامل درونى، اينجور كارهاى برجسته، چه از لحاظ كمّى، چه از لحاظ كيفى، امكانپذير نيست.
* بازوى شما دارد كار ميكند، فكر شما دارد كار ميكند، قلم شما دارد كار ميكند؛ اما كار، كار خداست؛ موكول به اوست. موكول به خدا بودن معنايش اين نيست كه ما كنار بنشينيم، بگوئيم خدا خودش درست كند؛ نه، خدا اينجورى درست نميكند.
* وقتى دو عنصر همراه شد؛ يعنى شما از يك طرف به خدا توكل كرديد، از خداى متعال استمداد كرديد، خدا را حاضر و ناظر دانستيد، خدا را صاحب كار خودتان دانستيد، و از طرف ديگر همهى نيرويتان را پاى كار آورديد، اين ميشود همان شكل درست. «قالوا حسبنا اللَّه و نعم الوكيل»؛ اين توصيف اينهاست.
* طبيعت عالم، طبيعت زوال است؛ «العالم متغيّر». آنچه كه ميماند، اثر اين كار است در ديوان الهى؛ اين از بين نميرود. «لا يعزّب عنه مثقال ذرّة».
Sorry. No data so far.