در دهه های گذشته موضوع اقدام دولتها و کشورها برای کنترل اطلاعات و به دست آوردن اطلاعات شخصی افراد مطرح شده بود. جُورج اُورول نویسنده برجسته در جهان در یک رُمان معروف خود مکانیزم مورد استفاده توسط برخی کشورها برای تحت کنترل در آوردن اطلاعات افراد را تشریح کرده بود. در سفر اخیرم به اروپا متقاعد شدم که دولتهای سراسر جهان نسبت به قدرت اینترنت وحشت زده شده اند و به دنبال تحت کنترل در آوردن آن هستند تا بدین وسیله حق انحصاری واقعی را از اطلاعاتی که مردم از آنها در اینترنت استفاده می کنند، بدست آورند.
در ایتالیا، آلمان، انگلیس و آمریکا برای استفاده از اینترنت قوانینی مطرح شده است. اگر فردی به یک کافی نت در اروپا که مجوز قانونی داشته باشد برود، باید کارت شناسایی ارائه کند. زمانی که خواستم در یک کافی نت در ونیز از اینترنت استفاده کنم، پاسپورتم را به عنوان گرو گرفتند و تمامی اطلاعات شخصی من در این پاسپورت اسکن شد و یک کپی از آن گرفته شد تا در اختیار وزارت کشور ایتالیا قرار بگیرد. برای کاربران خانگی، آدرس IP سرویس اینترنت استفاده شده در این کشورها برای مشخص شدن اهداف کاربران ثبت می شود. تمامی فعالیتهای اینترنتی کاربران از جمله اطلاعات شخصی آنها به طور کامل ثبت می شود و دسترسی دولتهای آمریکا و اروپا به اطلاعات افراد و فعالیتهای اینترنتی آنها بسیار آسان می شود. این بدان معناست که عملا مردم آمریکا و اروپا هیچ حریم شخصی و خصوصی برای خود ندارند و تمامی اطلاعات شخصی و مهم افراد توسط مقامات این کشورها کنترل می شود. در حال حاضر این اطلاعات برای مدت شش ماه نگهداری می شوند اما دولتهای آمریکا و اروپا تلاش می کنند تا این اطلاعات را برای مدت بیشتری حفظ کنند.
استدلال دولتهای غرب برای دسترسی به اطلاعات شخصی افراد در اینترنت و همچنین کنترل فعالیتهای اینترنتی این است که اولا فضای مجازی در اینترنت باعث بروز اقدامات غیرقانونی، تقلب، انتشار تصاویر مستهجن و انتشار نوشته ها و تصاویر توهین کننده از سوی هر فرد می شود. دومین موضوع مطرح شده از سوی دولتهای غربی مسائل امنیتی است. اینترنت بخشی مکمل در جنگ علیه تحریم بوده است. در این راستا دولت ایالت متحده آمریکا یک گام جلوتر از دیگر کشورها در اعمال محدودیت در اینترنت و کنترل آن برداشته است.
دولت اوباما اعلام کرده که اینترنت خود در برابر فعالیتهای تروریستها آسیب پذیر است. برخی نمایندگان آمریکا لایحه ای را در کنگره مطرح کردند که اوباما در صورت نیاز قدرت تعطیل کردن اینترنت را داشته باشد.
با این حال موضوع، حفاظت از اینترنت نیست بلکه موضوع برخی از مقامات آمریکا هستند که به دنبال کنترل فعالیتهای اینترنتی مردم می باشند. فضای مجازی ایجاد شده در اینترنت و هزینه کمتر آن وسیله خوبی را برای مردم در ابراز نظراتشان ایجاد می کند حال این نظرات موافق با دولت امریکا باشد یا مخالف. در مورد امور امنیتی باید گفت که تروریست های اندکی از اینترنت برای انجام فعالیتهای تروریستی شان استفاده می کنند بنابراین کنترل اینترنت به بهانه امور امنیتی بهانه ای بیش نیست.
منابع اطلاعاتی کشورها اعلام کرده اند که استفاده تروریستها از اینترنت بسیار محدود و اندک است چون دولتها به طور مداوم به فعالیتهای اینترنتی نظارت دارند. بنابراین مشخص می شود که دلیل اصلی کنترل اینترنت از سوی دولت اوباما، اعمال محدودیت در دسترسی به فضای اینترنت برای انتقاد از دولت واشینگتن است. اگر طرح جدید وزارتخانه های دفاع و امنیت ملی آمریکا و سناتور جولییرمن مبنی بر تعطیلی شش ماهه اینترنت در زمان بحران محقق شود، دولت اوباما می تواند کنترل اینترنت را به طور کامل بدست بگیرد و در زمان وضعیت اضطراری اینترنت را تعطیل کند. این در حالی است که دولت اوباما هنوز تعریف مشخصی از این حالت فوق العاده یا اضطراری ارائه نکرده است. دولت آمریکا که پیشتر از کشورهای دیگر به دلیل اعمال محدودیت و کنترل اینترنت انتقاد می کرد، خود در راستای انجام این اقدام حرکت می کند و موضوع امنیتی را بهانه ای برای کنترل اینترنت مطرح کرده است. در انگلیس نظارت بر فعالیتهای اینترنتی شامل دسترسی به جزئیات اطلاعات ثبت شده برای بازرسی حدود 653 آژانس دولتی است که اکثر آنها در امور امنیتی و اطلاعاتی فعالیت می کنند. در آمریکا نیز پنتاگون اخیرا به دنبال توانایی دسترسی کامل به اطلاعات شخصی افراد در اینترنت بوده است.
Sorry. No data so far.