«عزيزالله حاجيمشهدي» منتقد و مدرس سينما در مورد اين كه در توليد فيلمهاي طنز، گاه برخي از فيلمهاي به «لودگي» گرايش دارند، آيا اين پديده را ميتوان به بهانه آشتي دادن مردم با سينما، توجيه كرد، اظهار داشت: به طور مسلم نه، به هيچ روي نميتوان به بهانه آشتي دادن مردم با سينما، به ويژه به بهانه توليد آثار طنز، فيلمهايي توليد كرد كه در لحن كلي آنها، هجو ، تمسخر و لودگيهاي بيمايه و سبكسرانه ديده شود.
وي ادامه داد: بديهي است است كه طنز، در جايگاه والايي قرار دارد كه در عين شاديآوري بودن و نشاندن لبخند برلب مخاطبان خود، ذهن آنها را نيز تحريك خواهد كرد و به ويژه، گاه با وجود تلخيها و گزندگيهاي نهفته در آثار طنز، قدرت تامل برانگيزي و به تفكر واداشتن تماشاگران و مخاطبان نيز در برخي از كارهاي برجسته طنز وجود دارد. پس، نبايد شرايطي به وجود آورد كه به بهانه آشتي دادن مردم و با سينما، كار طنز را با تمسخر و ريشخند برخي تيپها، شخصيتها، حرفهها، مشاغل، لهجهها، و گويشها به جانب لودگي سوق داد.
وي در مورد اين كه چرا اغلب كارگردانها رغبت چنداني به ساخت فيلمهاي «معناگرا» ندارند، گفت: بسياري از كارگردانها هنوز در پذيرفتن اين اصطلاح كه به نوعي ميتواند معرف گونهاي خاص از فيلمهاي به حساب آيد كه به لحاظ مضمون و درونمايه، به مسائل اخلاقي، باورها و اعتقادات ديني، پديدههاي متافيزيكي، ماوراي طبيعي و امور معنوي توجه دارند. به همين روي، در عمل نيز مطابق باورهاي خود، تمايل به توليد فيلمهايي با اين عنوان ندارند.
وي در ادامه افزود: برخي از آنها، با پيش كشيدن مباحثي مثل «با معنا بودن» يا «بيمعنا بودن» در برابر تركيب معناگرايي، اين گونه خاص را به چالش ميكشند. به نظر ميرسد كه بحث تازهايي كه در بنياد سينمايي فارابي با عنوان «در جستوجوي حقيقت» مطرح شده است، شايد هدف بنيادي توليد اين دسته از فيلمها را روشنتر بيان كند. به ويژه كه ميدانيم سينمايي كه قرار است در جستوجوي حقيقت باشد، حتما به مفاهيم معناگرايانه و حقيقتجويانه، توجه خاصي خواهد داشت.
اين منتقد و مدرس دانشگاه در ادامه اين گفتوگو در مورد اين كه چرا آثار اندكشمار توليدي در بخش معناگرا، در جشنوارههاي خارجي موفق به كسب جوايز ميشود به فارس، گفت: يك دليل عمده موفقيت همين فيلمهاي اندك شمار در عرصه سينماي معناگرا يا فيلمهايي كه در جستوجوي حقيقت و كمالگرايي بوده و به مفاهيم غير مادي و معنوي گرايش بيشتري داشتهاند، در اين نكته ظريف نهفته است كه تماشاي اين آثار، براي تماشاگران و مخاطبان اروپايي و غربي كه به شدت در حاصره آثار «اكشن»، «هيجانآور» و «حادثهاي» قرار دارند، به نوعي، زنگ تفريح و آرامبخش به حساب ميآيد. به همين روي حتي اين مسئله از نگاه داوران خارجي نيز، تامل برانگيز به نظر ميرسد و وجود چنين آثاري، به دليل نوع نگاه متفاوت فيلمسازان ايراني يا شرقي، رنگ و بويي از خلاقيت و نوآوري به خود ميگيرد و در ميان ساير آثار پرتحرك و حادثهاي، كارهايي متفاوت، ديگرگونه و از نوعي ديگر تلقي ميشوند.
وي در ادامه افزود: به طور طبيعي، چنين فيلمهايي در جشنوارههاي داخلي و برون مرزي يا درون منطقهيي (در ايران، آسيا و شرق) آثاري متفاوت و مبتكرانه به حساب نميآيند و جايزهايي نيز به آنها تعلق نميگيرد!
Sorry. No data so far.