در دعاي روز اول ماه مبارك رمضان ميخوانيم: «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيامِي فِيهِ صِيامَ الصَّائِمِينَ وَ قِيامِي فِيهِ قِيامَ الْقَائِمِينَ وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ».
خدايا روزه مرا در اين روز مانند روزه روزهداران حقيقى قرار ده و اقامه نمازم را مانند نمازگزاران واقعى مقرر فرما و مرا از خواب غافلان، هوشيار ساز و در اين روز جرم و گناهم را ببخش اى خداى عالميان و زشتيهايم را عفو فرما اى عفو كننده از گناهكاران عالم.
ما در اين دعا ميگوييم: خدايا روزه مرا روزه صائمين قرار بده. حال اين صائمين چه كساني هستند؟
سه نوع روزه داريم؛ 1ـ روزه عام 2ـ روزه خاص 3ـ روزه خاص الخاص.
روزه عام، همان روزهاي است كه عموم مردم ميگيرند. نميخورند و نميآشامند، ولي متأسفانه به نامحرم هم نگاه ميكنند، گناه هم ميكند، حجابشان را هم مراعات نميكنند. بنابراين روزه عام، روزهاي هست كه انسان تنها از اموري كه روزه را باطل ميكند، خودداري ميكند. روزه خاص، روزهاي است كه روزهدار علاوه بر اينكه از خوردن و آشاميدن خودداري ميكند، اعضاء و جوارحش هم روزه دارد. چشمش را هم از معصيت ميبندد، سحر كه روزه ميگيرد نيت ميكند كه خدايا من همه اعضاء و جوارحم روزه است، گوشم غيبت نميشنود، زبانم غيبت نميكند و … اين روزه خاص است.
روزه خاص الخاص، اين روزه، روزهاي هست كه غير از خدا هيچ چيز ديگري در دل روزهدار نباشد.
اگر در ماه رمضان همه كار ها براي خدا باشد، روزه خاص الخاص تحقق مييابد و از اين رو در دعا از خدا ميخواهي «اللَّهُمَّ اجْعَلْ صِيامِي فِيهِ صِيامَ الصَّائِمِينَ» يعني خداوندا، روزه مرا روزه خاص الخاص قرار بده.
فرودگاه ايمان را براي نزول ملائكه باز نگه داريم
بايد دلهاي خود را براي خدا خالي كنيم، ملائكه شب احياء فرود ميآيند، ولي فرودگاه دلمان را پيدا نميكنند، تعلقات به مال، زن، بچه و دنيا جايي براي نزول ملائكه باقي نگذاشته است، دل اگر خالي باشد آن وقت «تنزل الملائكة و الروح» تحقق مييابد و اگر اينگونه نباشد، ملائكه در شب احياء بر دل شما فرود نميآيند؛ در ماه رمضان كاري بكنيم كه جا براي نزول ملائكه داشته باشيم.
مرحوم ميرزا جواد ملكي تبريزي راجع به شرايط روزه صحيح چنين گفته است:
در روايات آمده است: «غيبت، دروغ، نگاه (حرام) پىدرپى، دشنام دادن و ظلم – كم باشد يا زياد – باعث باطل شدن روزه مىشود و روزه، فقط خوددارى از خوردنى و آشاميدنى نيست، هنگام روزه گوش، چشم، زبان و … بايد روزه بگيرند. دست و پايت را نگهدار و بسيار سكوت كن مگر از خير. از جدال و آزار رساندن به نوكر خوددارى كن و وقار روزه را داشته باش و وقتي روزهاى با زماني كه روزه نيستى بايد با هم فرق داشته باشند. رسول خدا (ص) فرمودند: «آسانترين چيزى كه خداوند در روزه بر روزهدار واجب نموده، خوددارى از خوردنى و آشاميدنى است.» فقها به صحت روزه بعضى از آنها فتوا دادهاند. جمع بين روايات بالا با روايتى كه از رسول اكرم (ص) وارد شده و سخن فقها در اين است كه بگوييم، منظور از صحت در احاديث فوق اين است كه «چنين روزهاى مورد قبول خداوند است» و منظور از صحت در كلام فقها اين است كه «چنين روزهاى قضاى آن را ساقط مىكند.» خلاصه اين كه روزه صحيح و كاملى كه خدا براى كامل نمودن روزهدار مقرر فرموده، قطعاً شامل خوددارى اعضاى بدن از گناه مىباشد، و روزه كاملتر اين است كه علاوه بر آن، قلب را از ياد غير خدا باز داشته و از هر چه غير اوست روزه بگيرد. هنگامى كه انسان ماهيت روزه، درجات و فلسفه تشريع آن را فهميد، ناچار بايد از هر گناه و حرامى، به خاطر قبول روزهاش خوددارى كند. و الا مسئول بوده و به خاطر اينكه اعضاى بدنش روزه نگرفتهاند، مجازات مىشود و ساقط شدن قضاى روزه به اين معنا نيست كه انسان را در روز قيامت از مجازات نجات دهد.»
ويژگي قائمين
در بخشي از دعاي روز اول ماه رمضان ميخوانتيم: «وَ قِيامِي فِيهِ قِيامَ الْقَائِمِينَ»
خدايا در ماه رمضان قيام مرا قيام قائمين قرار بده.
يعني شب كه نماز شب ميخوانم، قيامم قيام قائمين باشد، قائمين آنهايي هستند كه در نماز از خوف خدا گريه و زاري ميكنند.
حاج ميرزا علي محدث زاده، پسر بزرگ شيخ عباس قمي (ره) نقل ميكرد: «پدرم وقتي نماز شب ميخواند آن طور از خوف خدا گريه ميكرد كه ما از صداي گريه ايشان از خواب ميپريديم.»
بايد نماز، نمازي باشد كه از روي عشق باشد؛ چرا كه خروس هم نماز شب ميخواند، ولي عشق ندارد.
«قيام ما را قيام قائمين قرار بده» يعني نماز مرا نماز عاشقانه قرار بده؛ براي نماز شب از خواب بايد بپريم نه اينكه ساعت كوك كنيم تا بيدار شويم.
از غفلت بپرهيزيم
و در بخش ديگري از اين عا ميخوانيم «وَ نَبِّهْنِي فِيهِ عَنْ نَوْمَةِ الْغَافِلِينَ»
و در اين روز اول ماه رمضان مرا از خواب غفلت بيدار بكن. اين هم دعاي خوبي است، گناه نكنيم هر لحظه ممكن است مرگ از راه برسد. مثلاً فلان آقاي فروشنده دارد آب توي شير ميريزد، يك مرتبه سكته ميكند، مرگ كه خبر نميكند و اينها غفلت است.
وَ هَبْ لِي جُرْمِي فِيهِ يا إِلَهَ الْعَالَمِينَ وَ اعْفُ عَنِّي يا عَافِياً عَنِ الْمُجْرِمِينَ
خدايا در اين ماه رمضان مرا ببخش اي خدايي كه از گنهكاران ميگذري
Sorry. No data so far.