شرح دعاي روز بيست‌وهفتم ماه مبارك رمضان

در دعاي روز بيست‌وهفتم ماه مبارك رمضان مي‌خوانيم:
«اللهمّ ارْزُقْني فيهِ فَضْلَ لَيلَةِ القَدْرِ وصَيرْ أموري فيهِ من العُسْرِ الى اليسْرِ واقْبَلْ مَعاذيري وحُطّ عنّي الذّنب والوِزْرِ يا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحين»
«خدايا روزى كن مرا در آن فضيلت شب قدر را و بگردان در آن كارهاى مرا از سختى به آسانى و بپذير عذرهايم و بريز از من گناه و بارگران را، اى مهربان به بندگان شايسته خويش!»

شرح فرازهاي دعا
آيت‌الله مجتهدي تهراني در شرح فراز «اللهمّ ارْزُقْني فيهِ فَضْلَ لَيلَةِ القَدْرِ» مي‌گويد: در اين بخش از دعا مي‌خوانيم، اي خدا، برتري فضيلت شب قدر را روزي‌ام كن! از اين دعا برخي احتمال مي‌دهند كه شب بيست‌وهفتم ماه رمضان، شب قدر است. در روايات، راجع به شب قدر اختلافاتي وجود دارد. شيعه اعتقاد دارد كه به احتمال قوي شب بيست‌وسوم، شب قدر است و اعمال بيست‌وسوم مهم‌تر از اعمال شب نوزدهم‌ و بست‌ويكم است. شب‌هاي نوزدهم و بيست‌ويكم، يك غسل مستحبي دارند؛ اما شب بيست‌وسوم دو غسل دارد. خواندن سوره‌هاي «حم»، «دخان»، «روم» و «عنكبوت» در شب بيست‌وسوم سفارش شده است.

وي مي‌افزايد: برادران اهل تسنن به بيست‌وهفتم اعتقاد دارند و اين شب را احياء نگه مي‌دارند و اعمال شب قدر را به جا مي‌آورند. شيعه هم البته شب بيست‌وهفتم احياء دارد؛ اما تنها در اول شب.
اين استاد اخلاق با بيان اينكه برخي قايل به شب قدر بودن شب نيمه شعبان هستند، ادامه مي‌دهد: اندازه‌گيري برنامه‌هاي ما اعم از سلامتي، عمر طولاني، رفاه، بلا، گرفتاري و هر پيشآمدي در شب قدر اتفاق مي‌افتد. شبي كه مورد اختلاف است و حتي برخي، عيد فطر را براي آن قائلند.
اين عالم رباني در ادامه اظهار مي‌كند: برخي اولياء، تمام سال را احياء مي‌گرفتند تا آن شب قدر كه معلوم نيست چه وقت است را درك كنند.

هر شب، قدر است اگر قدر بدانيم
آيت‌الله مجتهدي تهراني درباره جايگاه شب قدر تصريح مي‌كند: شب قدر بهترين ايام سال است. ملائكه به اذن خدا به روي زمين مي‌آيند تا مقدرات ما را معلوم مي‌كنند. ملائكه مي‌آيند و دور دل ما مي‌گردند؛ اما جاي خالي نمي‌بينند كه وارد شوند. فرودگاه دل ما براي فرود ملائكه خالي نيست.

وي مي‌افزايد: گوشه‌اي از آن جاي محبت زن و بچه است. گوشه‌اي از آن جاي محبت پول، رياست و علاقه‌هاي گوناگون است و به همين دليل ما فضاي خالي در دل نداريم تا ملائكه در آن فرود بيايند.
وي در ادامه در خصوص فراز «وصَيرْ أموري فيهِ من العُسْرِ الى اليسْرِ» مي‌گويد: در جمله دوم دعا مي‌خوانيم كه خدايا امورات من را از سختي به آساني مبدل كن!‌ غالب مردم گرفتار هستند. گرفتار همسايه بد، عروس بد، داماد بد و گرفتارهاي ديگر و در اين دعا از خدا مي‌خواهيم كه اين گرفتاري‌ها و سختي‌ها را براي ما به آساني مبدل كند.
آيت‌الله مجتهدي تهراني همچنين در توضيح فراز «واقْبَلْ مَعاذيري» اظهار مي‌كند: خدايا عذر من را بپذير!

گاهي كسي از شما غيبت كرده يا در عصبانيت حرفي مي‌زند و عذرخواهي مي‌كند؛ ما هم با اين دعا به در خانه خدا مي‌رويم و از او به خاطر كارهايي كه انجام داده‌ايم عذرخواهي مي‌كنيم. اگر كودكي از پدرش عذرخواهي كند، پدر منقلب مي‌شود حالا كه ما از خدا عذرخواهي كنيم، خدا بسيار بيشتر از والدين مهربان است و حتماً مي‌بخشد.

و با تأكيد بر اينكه هميشه از خدا عذرخواهي كنيد، در شرح بخش پاياني دعا مي‌گويد: در آخر دعاي روز بيست‌وهفتم ماه رمضان مي‌خوانيم «وحُطّ عنّي الذّنب والوِزْرِ يا رؤوفاً بِعبادِهِ الصّالِحين» يعني، خدايا گناهانم را محور كن! اي خدايي كه به بندگان صالحت مهرباني! مهرباني خدا بسيار زياد است. آدم هرگاه رو به خدا عذرخواهي مي‌كند، خدا او را مي‌پذيرد ولو اگر يك عمر نااهل باشد. در گذشته جوان‌هاي منحرفي بودند كه در ايام محرم، امام حسين (ع) از آنها دستگيري مي‌كرد و در آخر محرم تمام گناهان خود را ترك مي‌كردند. در شب‌هاي تاريك و در خلوت و تنهايي با خدا صحبت و از او عذرخواهي كنيد. خدا دست شما را مي‌گيرد و اصلاح مي‌شويد.