تریبون مستضعفین: درحالی از قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به عنوان قدیمی‌ترین، باثبات‌ترین و مطمئن‌ترین قانون موجود جهان نام برده می‌شود که نگاهی گذرا به برخی از قسمت‌های این قانون اساسی واقعیت‌های تلخی را روشن می‌سازد.
قانون اساسی آمریکا در طول سال‌های پس از تصویب آن – سال ۱۷۸۹- هیچگاه تغییر نکرده و صرفاْ اصلاحیه‌هایی به آن افزوده شده‌است. یکی از این اصلاحیه‌ها سند حقوق یا منشور حقوق ایالات متحده – United States Bill of Rights- است که شامل بر ده متمم است که به قانون اساسی آمریکا الحاق شده است.
اگرچه در ظاهر روح حاکم بر این «منشور حقوق» افزایش و تضمین حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی شهروندان ایالات متحده با محدود کردن قدرت دولت فدرال است اما نگاهی به برخی از متمم‌های این منشور نشان میدهد که این اصلاحات اگرچه درظاهر «آزادی» بیشتری را به شهروندان امریکایی میدهد اما درواقع «وحشی‌گری» را قانونی می‌کند!
در متمم اول این منشور آمده است: «کنگره در خصوص تشکیل مذهب، یا منع پیروی آزادانه از آن یا محدود ساختن آزادی بیان یا مطبوعات یا حق مردم برای برپایی اجتماعات آرام و دادخواهی از حکومت برای جبران خسارت هیچ قانونی وضع نمی‌کند.»
در این متمم به طور صریح بیان می‌کند که آزادی در آمریکا هیچ حد و مرزی را ندارد و یک «آزادی بدون قید و شرط» را برای هر شهروند آمریکایی درحوزه‌های مختلف از جمله مذهب، آزادی بیان، مطبوعات اجتماعات و … تضمین می‌کند. البته واضح است همواره برخورداری از «آزادیِ بدونِ وجود قانون برای هر شهروند» لاجرم محدود کردن آزادی قسمتی دیگر از جامعه خواهد شد و هیچگاه این متمم نمی‌تواند «حق مردم» را تضمین کند.
حوادث زیادی را می‌توان در کشور آمریکا نام برد که «عدم اجرای یکسان این قانون» از سویی و «تناقض محتوایی آن» را از سوی دیگر نشان میدهد:
درمورد اجرا نشدن یکسان این قانون برای همه‌ی شهروندان آمریکا با هر نژاد و مذهبی به طور مثال می‌توان گفت اگر طبق این قانون مردم آمریکا آزادند هر مذهب و آیینی را اختیار کنند، علت سخت‌گیری‌ها و محدودیت‌های اعمال شده برای مسلمانان، محجبه‌ها و مساجد این کشور در سال‌های اخیر بویژه پس از حوادث 11 سپتامبر چه بوده است؟! علت عدم مجوز برای ساخت مرکز فرهنگی اسلامی در این کشور در ماههای اخیر چگونه قابل توجیه است؟! و یا اگر طبق این متمم نوشتن هر مطلبی در روزنامه‌ها و کتاب‌های این کشور محدودیتی ندارد برخورد مأموران امنیتی، پلیسی و قضایی آمریکا با منتقدین موضوع هولوکاست و در نتیجه زندان، توقیف کتاب‌ها و ممنوعیت تدریس اساتید منتقد چگونه قابل قبول است؟!
اما در مورد محتوایِ متناقض متن منشور حقوق قانون اساسی آمریکا این را می‌توان گفت که باوجودی که درظاهر تضمین و افزایش حق آزادی شهروندی در آن مطرح شده است اما درواقع و در سطح جامعه باعث محدود شدن آزادی بسیاری از شهروندان آمریکایی شده است تا جایی که به طور مثال این قانون اجازه‌ی توهین به نمادهای ادیان مختلف را به هر شهروند آمریکایی میدهد و از این بالاتر مورد حفاظت قانون اساسی این کشور نیز قرار دارد!
شیطانی و تروریست خطاب کردن اسلام، تبلیغ اسلام هراسی و در این اواخر انتخاب روزی به عنوان روز جهانی آتش زدن قرآن و ماجرای تصمیم یک کشیش برای سوزاندن قرآن در روز 11 سپتامبر آنهم بر اساس قانون آمریکا خود گوشه‌ای از این واقعیت تلخ است که توهین به ادیان بویژه اسلام در کشور آمریکا امری کاملاً قانونی است و از آن باافتخار به عنوان آزادی شهروندی نام برده می‌شود!
البته شاید بتوان یکی از معدودترین محدودیت‌های آزادی بیان در آمریکا را انتشار ابتذال دانست که آنهم با توجه به آمار منتشره از وضعیت جامعه‌ی آمریکا خود گویای واقعیت دیگری است ولی با این حال جالب اینجاست که سخنان کفرآمیز و اقدام های ضددینی به عنوان ابتذال شناخته نشده‌اند و هیچگونه محدودیتی درمورد توهین به ادیان در قانون اساسی آمریکا وجود ندارد!
حال با وضعیت این سؤال مطرح می‌شود آیا شهروندی که آزادیِ توهین به ادیان دیگر را – طبق قانون – دارد در واقع محدود کردن آزادیِ طرفداران آن دین را درپی نخواهد داشت؟! آیا این نتیجه – غیرقانونی نبودن توهین به ادیان – نشاندهنده‌ی تناقض محتوایی در منشور حقوق قانون اساسی آمریکا نیست؟! براستی قانونی که به بهانه آزادی اجازه اهانت به آزادی دیگران را میدهد جز وحشی‌گری چیز دیگری خواهد بود؟!
Sorry. No data so far.