شنبه 18 سپتامبر 10 | 16:15

«حيدر بابايه سلام» شهریار يك شعر استثنايى است

شهريار يكى از بزرگترين شاعران همه‌ى دورانهاى تاريخ ايران است. همه‌ى خصوصيات شعرى مثبت شهريار يعنى روانى، صفا، ذوق و ديگر خصايصى كه مربوط به شعر است، همه در «حيدر بابايه سلام» جمع شده است.


۲۷ شهریورماه، بیست و دومین سالروز درگذشت شاعر شهیر معاصر، استاد سیدمحمدحسین بهجت تبریزی (شهريار) است. آنچه در ادامه می‌خوانید خلاصه‌ای از سخنان مقام معظم رهبری است که در سال 71 و دیدار با اعضاى كنگره‌ى بزرگداشت این استاد فقید بیان شده است.

***

شعر فارسى شهريار اوج بيشترى از شعر تركى‌اش دارد
درباره‌ى استاد شهريار، گفتنى زياد است. يك مقوله، مقوله‌ى شاعرى اوست. درباره‌ى شاعرى شهريار، دو حرف مى‌شود زد: يك حرف اين است كه شهريار، يكى از بزرگترين شعراى معاصر ماست؛ هم در شعر فارسى و هم در شعر تركى. البته شعر فارسى او خيلى بيشتر از شعر تركى است و به نظر مى‌رسد كه اولين و معروفترين شعرهاى او به زبان فارسى است. البته منظومه‌ى «حيدر بابايه سلام» را بايستى استثناء كرد؛ لكن اگر «حيدر بابايه سلام» را كنار بگذاريم، در مجموع، شعر فارسى شهريار اوج بيشترى از شعر تركى‌اش دارد.

روانى، صفا، ذوق در «حيدر بابايه سلام» جمع است
مطلب دومى كه در مورد شاعرى شهريار بايد گفت، يك چيز بالاتر از اين است؛ و آن اين است كه مى‌شود گفت: شهريار يكى از بزرگترين شاعران همه‌ى دورانهاى تاريخ ايران است. و آن به لحاظ «حيدر بابايه سلام» است. «حيدر بابايه سلام» يك شعر استثنايى است. همه‌ى خصوصيات شعرى مثبت شهريار در اين شعر هست. يعنى روانى، صفا، ذوق و ديگر خصايصى كه مربوط به شعر است، همه در «حيدر بابايه سلام» جمع شده است. لكن علاوه بر اينها، ويژگى ديگرى هم در «حيدر بابايه سلام» هست و آن اين است كه در اين شعر كه تصويرى از سابقه‌ى ذهنى خود شاعر است، مطالب بسيار حكمت‌آميز وجود دارد. با اين حساب، مى‌توان شهريار را يك حكيم به حساب آورد. پايه‌ى شعر «حيدر بابايه سلام» به نظر ما خيلى بالاست. فكر مى‌كنيم كه آميزه‌ى بسيار هنرمندانه‌اى است از شعر و حكمت و زبان زيبا و قدرت فوق‌العاده‌ى تصوير.

از «حيدر بابايه سلام» هم يك بندش را بخوانيم:
حيدر بابا دنيا يالان دنيادى
سليمان‌دان، نوح‌دان قالان دنيادى

هر كيمسيه هر نه وريب آليبدير
افلاطوننان بيرقورى آدقاليب دير

شهریار دوران عرفانى و معنوى بسيار زيبايى را گذراند
لكن يك نكته‌ى اساسى هم درباره‌ى شهريار هست كه اگر رويش تكيه كنيم، به نظر من شايسته است. آن نكته اين است كه شهريار در دوران مهمى از زندگى‌اش – در حدود شايد سى‌سال آخر زندگى‌اش – دوران عرفانى و معنوى بسيار زيبايى را گذراند و به انس با قرآن و انس با معنويات و خودسازى پرداخت. يعنى به خودش رسيد و سعى كرد باطن و معنويت خودش را صفايى ببخشد.

شهريار يك شاعر اسلامى و انقلابى بود
شهريار يك شاعر اسلامى و انقلابى بود. من خبر داشتم در همان اوقاتى كه شهريار براى انقلاب مى‌سرود، يك عده از روشنفكران وابسته به رژيم گذشته كه با او سابقه‌ى دوستى داشتند، مرتب فشار مى‌آوردند، نامه برايش مى‌نوشتند و شعر در هجوش مى‌گفتند. حتى اطلاع داشتم كه رفته بودند و او را ملامت كرده بودند كه «تو چرا براى انقلاب اسلامى، اين‌طور دل مى‌سوزانى!؟» و او مثل كوه ايستاده بود.

هرچه درباره‌ى شهریار انجام گیرد، از نظر ما زياد نيست
به‌هرحال، شهريار شاعر متواضعى بود. دنبال نام و نشان نبود و براى خدا و وظيفه كار مى‌كرد، و حالا خداى متعال، پاداش او را مى‌دهد. امروز شهريار در داخل كشور ما يك چهره‌ى بسيار نورانى است…لذا، هرچه آقايان درباره‌ى او انجام دهند، از نظر ما زياد نيست. حضور شهريار در هر كشورى و در ميان هر ملتى، حضور مبارك و مفيدى است.

ثبت نظر

نام:
رایانامه: (اختیاری)

متن:

پربازدیدترین

Sorry. No data so far.

پربحث‌ترین

Sorry. No data so far.