دوشنبه این هفته ، نامه ای توسط جنبش عدالتخواه دانشجویی خطاب به آقای ضرغامی ریاست سازمان صدا و سیما ، ارسال گردیده و دغدغه ها و مطالبات جریان عدالتخواهی از جمله عدم محوریت داشتن محرومین در تولید برنامه های هنری و خبری ، توجه به تولید محصولات عدالتخواهانه، انعکاس مسایل جهان اسلام و … مطرح گردیده است.
به گزارش عدالتخواهی در بخش پایانی نامه جنبش عدالتخواه دانشجویی در مورد شایعات مربوط به قطع فعالیت برنامه ” دیروز ، امروز، فردا ” ابراز نگرانی نموده است. در ادامه نامه این اتحادیه دانشجویی از آقای ضرغامی درخواست برگزاری جلسه ای برای مطرح نمودن دغدغه ها و مطالب پیرامون فعالیت های صدا و سیما مطرح شده است که تا کنون جوابی از سوی دفتر ایشان به دفتر جنبش عدالتخواه نرسیده است.
بخشهايي قابل انتشار از اين نامه به اين شرح است:
« در دورانی هستیم که عدالت به عنوان گفتمان غالب مطرح است. دورانی که باید از آن استفادهی حداکثری برای تامین عدالت برد. و در این دوران است که باید عدالت را در همهی عرصههای اجتماعی و نه فقط در اقتصاد دنبال کرد. یکی از مهمترین عرصههایی که باید در آن به دنبال عدالت بود حوزهی رسانه است. و شما مسئولیت سنگینی در راستای ایجاد عدالت رسانهای دارید. نمیدانیم آیا به این وظیفهی خطیر خود آگاه هستید یا نه؟ و آیا برای آن فکر و برنامهریزی کردهاید یا نه؟ »
در ادامه اين بيانيه آمده است: « نقطهی آغاز و یکی از اساسیترین انتقادها به صدا و سیما این بوده و هست که به دین نگاه جامع ارائه نمیکند. یعنی در مواجهه با دین عادلانه برخورد نمیکند. از دین یک حداقلی از جاهایی را انتخاب میکند تا کسی ناراحت نشود! آیا امر به معروف و نهی از منکر در انواع تولیدات بروزی دارد؟ یا روحیهی عدالت خواهی و نگاه جهانی چطور؟ همین عدم نگاه جامع باعث شده است که در برنامههای مثلا هنری و فرهنگی روح لیبرال و انحرافی در برنامهها حاکم باشد و در برنامههای سیاسی شعارهای انقلابی داده شود! در برنامههای اقتصادی همان حرفهای دوران توسعهی غربی زده شود، بعد مدعی اسلامی بودن اقتصاد بشویم! از این مثالها فراوان است. یعنی سازمان در تولیدات سیاسی خود سعی در حفظ مواضع و موازین دارد ولی در سایر عرصه دغدغهای و دقتی وجود ندارد!
از سوی دیگر همین عدم نگاه جامع باعث سطحیشدن نوع پرداخت به دین میشود. برنامههای مناسبتی که بخش عمدهای از آنها به یک سیاق ثابت و با صحبت یک نفر، و پرداختن به زندگی نامهی صوری ائمه پر میشود هر چند تلاشهایی صورت گرفته تا با آوردن علمای اندیشمندتر و انقلابیتر این خلاء ها حل شود ولی هنوز بسیار راه است.
این مسئله در مواجهه با انقلاب اسلامی، امام روحالله و امام خامنهای، متفکران انقلاب، شهدا و … نیز دیده میشود. این رویکرد حداقلی به امام که تنها طرح دعوت به تقوا و مباحث مربوط به آمریکا بوده است، آیا جوابگو است. البته برنامههای خوبی نیز برای رفع این نقیصه تهیه شد. که اتفاقا مخالفت دشمنان و اعتراض آنها نشانهی خوبی برای درست عمل کردن بود.»
در بخشي ديگر از اين نامه آمده است: «برنامههای خوب و در راستای آرمانهای انقلاب اسلامی معمولا به صورت استثنایی ساخته میشوند. این گونه نیست که تولید چنین برنامههایی تبدیل به یک رویهی در صدا و سیما شده باشد. بلکه اینها به صورت اتفاقاتی رخ میدهد که به دلیل پیگیری افراد یا رویکردهای موردی مدیریت شکل گرفته است. آیا برنامهی شاخص یا برنامهی بسیار عالی و موثر و بدیع راز، به صورت یک رویه در سازمان شکل میگیرد؟ یا برنامههایی هستند که به سختی تهیه میشوند؟
عدالت رسانهای یعنی مستضعفین و محرومین باید محور همهی برنامههای صدا و سیما باشد. هم در حوزههای خبری و هم در حوزههای هنری و نمایشی. و نه آنکه فقط مشکلات عدهای ادمهای مرفه ضریب بگیرد و همهی بخشهای تلویزیونی دربارهی آن بحث شود. ماجرای اتوبان تهران _ شمال همواره مورد توجه رسانه «ملی» بوده است اما این که چه تعداد از روستاهای کشور اصلا راه روستایی ندارند هرگز مورد توجه نمی باشد. فرض کنید برق تهران برای ساعتی قطع شود؛ چقدر در مورد این موضوع مصاحبه انجام خواهد شد و چه مقدار از زمان اخبار سراسری برای آن صرف می شود؟ اما اینکه به برخی مناطق کشور اصلا برق نرسیده است چه اهمیتی دارد؟ دربارهی حاشیههای فوتبال چقدر برنامه از شبکههای مختلف به صورت منظم و بدون تاخیر ساخته میشود ولی برنامههایی برای بررسی وضع آموزش و پرورش، نقشهی پیشرفت کشور و … به صورت کم و نادر ساخته میشوند.»
جنبش عدالتخواهي در ادامه اين نامه افزوده است :«عدالت رسانهای یعنی مجاهدتهای روحانیون انقلابی برای ترویج دین، کمک به مردم، مبارزه با فقر و فساد و تبعیض نمایش داده شود. عدالت رسانهای یعنی نمایش مجاهدتها، خلاقیتها و حرفهای جریانات دانشجویی و باقی اقشار مردم که برای اهداف انقلاب اسلامی زحمت میکشند.
عدالت رسانهای یعنی قرآن را در همهی ساحتهای رسانه جاری کنیم و نه فقط یک کانال اختصاص دهیم و باقی شبکهها خود را بینیاز بدانند. و بدتر آنکه فقط به بخشی از قرآن توجه شود و بخش عظیم پیامهای اجتماعی – سیاسی آن مورد غفلت قرار گیرد. عدالت رسانهای یعنی به همهی ابعاد دین به اندازه ضریبش توجه شود.
عدالت رسانهای یعنی نگاه جهانی انقلاب اسلامی و آرمانهای امام در تمام طول سال مورد توجه قرار بگیرد. عدالت رسانهای یعنی مستندهای حزبالله و فلسطین را فقط حوالی روز قدس پخش نکنیم. عدالت رسانهای یعنی مستندهایی از مجاهدتها و حرکتهای اسلامی افغانستان، عراق، تاجیکستان، کشمیر، سومالی، نیجریه و … را همواره به نمایش بگذاریم. عدالت رسانهای یعنی حواسمان به همهی مستضعفان جهان باشد.
عدالت رسانهای یعنی، تلاش برای افزایش و گسترش کیفیت روستاها و روستا نشینی. یعنی رها کردن تحقیر روستائیان در سیما. یعنی رها کردن ساختن برنامههایی با زوایه شهر کردن روستا. یعنی توجه و تقدیر از کشاورزان. یعنی دادن اعتماد به نفس به روستائیان»
در بخشهاي انتهايي اين نامه خطاب به آقاي ضرغامي آمده است:
«… عرصهی مختلفی برای حرکت به سمت عدالت رسانهای وجود دارد. حرفها فراوانتر است که در فرصتی دیگر سخن را گستردهتر خواهیم گفت.
اما در سال گذشته حرکات خوبی در صدا و سیما دیده شد به عنوان نمونه برنامهی شاخص و برنامهی دیروز، امروز، فردا. و اخیرا نیز برنامهی بسیار بدیع و خوب «راز». برنامههایی که حرفهایی از انقلاب را طرح میکردند که تا پیش از این در صدا و سیما کمتر به آن توجه می شد. متفکرین و فعالان انقلاب اسلامی که خیلیهاشان برای اولین بار در صدا و سیما دیده می شدند و سخن میگفتند. با آنکه سالیان دراز توسط علاقهمندان انقلاب محل رجوع بودهاند…
آقای ضرغامی!
اما شنیدهها حاکی است که به بهانههایی بیجا و تفسیرهایی غلط و بنا به خواست جنابعالی برنامهی امروز، دیروز، فردا که واقعا از معدود برنامههای صدا و سیما بود که حرفهای انقلاب اسلامی را به دور از کلیشه های خسته کننده در گفتگوهایی دیدنی به نمایش میگذاشت، تعطیل شده است. برنامهای که اتفاقا مورد استقبال بینندگان نیز بوده. و نشان داد که این حرفهای انقلاب است که برای مردم جذاب است نه زدن حرفهای سکولاریستی و تقلیدی از فضای روشنفکری غربزده»
جنبش عدالتخواه دانشجويي در انتهاي نامه از آقاي ضرغامي درخواست ديداري براي شنيدن سخن دانشجويان و پاسخگويي درباره مسائل صدا و سيما، شده است.
Sorry. No data so far.