رئیسجمهور آمریکا روز جمعه در گفتگوی اختصاصی با شبکه خبری بی.بی.سی فارسی توهینهای آشکاری را علیه ملت ایران و رئیسجمهور کشورمان روا داشت که میتواند از جهات مختلفی قابل توجه باشد.
باراک اوباما رئیس جمهوری آمریکا در واکنشی شتابزده نسبت به نطق مستدل، جامع و منطقی رئیسجمهور کشورمان در سازمان ملل متحد گفتوگویی با تلویزیون بی بی سی فارسی ترتیب داده و مانند اسلاف خود مغرورانه و بدون توجه به جرائم و خطاهای بزرگ دولت آمریکا علیه ملت آمریکا و سایر ملل جهان، ادعاهای واهی را نسبت دولت جمهوری اسلامی ایران روا داشته است.
فارغ از ادعاهای تکراری حقوق بشری دولت آمریکا و آقای اوباما علیه ملت و دولت ایران که بارها پاسخهای مستدلی از سوی رؤسای جمهور ادوار جمهوری اسلامی و دستگاه دیپلماسی کشورمان به آنها داده شده است. ذکر چند نکته که از سوی رسانههای کشور به آنها کمتر پرداخته شده ضروری است:
1- یکی از راهبردهای سیاست خارجی آمریکا علیه کشورمان تلاش برای ایجاد شکاف بین دولت و ملت است که در گفتگوی طولانی اوباما نیز بهخوبی قابل مشاهده است. آنجا که اوباما در اظهاراتی موذیانه ملت ایران را صاحب تمدنی شگفتانگیز و با سطح تحصیلی بالا عنوان کرده و همزمان به رئیسجمهور، دولت و حکومت قانونی کشورمان توهینهای زشت و نابخشودنی را بیان میکند. اوباما ظاهراً متوجه نیست و یا نمیخواهد به این موضوع توجه کند که با بکار بردن الفاظ زشت و توهینآمیز علیه منتخب ملت ایران در حقیقت به تمام ملت ایران توهین میکند. اوباما باید بداند که با این کار خود حداقل تردیدهایی که در میان جریانهای سیاسی داخلی در مورد ماهیت دولت وی و حسن نیت شخص وی در خصوص جمهوری اسلامی ایران وجود داشت از بین برده است.
2- رسانهها، جریانها و احزاب سیاسی که در بدو روی کار آمدن اوباما با این توجیه که وی نسبت به بوش معقولتر و در مواجهه با ایران معتدلتر است، نسخههای استراتژیک برای روابط ایران و آمریکا میپیچیدند، حالا برای این مسئله چه توجیهی دارند. رسانهها و احزابی که با اشتیاق تمام فریاد زدند «او با ما»ست، حالا چه پاسخی برای مخاطبان و هواداران خود خواهند داشت؟ چگونه عمق ناآگاهیهای خود نسبت به مناسبات درونی دولت آمریکا و به تبع آن سیاست خارجی این کشور را توجیه خواهند کرد.
3- شخص رئیسجمهور نیز احتمالا پس از خواندن متن مصاحبه اوباما علیه وی به یاد پیام تبریک خود به اوباما برای پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا افتاده است. پیامی که با خوشبینی بیشاز حد رئیسجمهور صادر شد و شاید امروز پاسخ متناسب با فرهنگ پرنخوت آمریکاییها را دریافت کرد. حداقل امیدواریم رئیسجمهور دیگر بر مواضع قبلی خود مبنی تفاوت «جنس» اوباما با سایر دولتمردان آمریکا و استفاده از این تفاوت اصرار نورزند.
4- از طرفی اوباما به فاصله کمتر از 24 ساعت از سخنان رئیسجمهور کشورمان و برای خنثی کردن تاثیر بالای این سخنرانی بر افکار عمومی جهانیان مصاحبه مفصلی را با شبکه خبری تلویزیونی که اصرار به بیطرفی در برابر حوادث ایران دارد ترتیب میدهد. فعالان عرصه رسانه میدانند که تغییر ناگهانی در کنداکتور یک شبکه خبری، آنهم به اندازه گفتگوی مفصل رئیسجمهور آمریکا با بی.بی.سی چه حجمی از تلاش و انعطاف مدیران آن رسانه را میطلبد. بدون شک این حد از تلاش و انعطاف از سوی یک رسانه انگلیسی برای دراختیار قرار دادن تریبون به رئیسجمهور آمریکا برای پاسخ به نماینده ملت ایران هیچ توجیهی جز همراهی «رسمی» و «علنی» این رسانه با دشمنان تابلودار ملت ایران نخواهد داشت.
5 – حال سوال اینجاست که دوستان سابق انقلاب و چهرههای شاخص اصلاحطلبان که با ادعای بدون رسانهبودن و بیطرفی بی.بی.سی در اوج فضای فتنهگون سال گذشته تریبون رسانه دولتی انگلستان را پر کردند، حالا چه توجیهی برای رفتار سیاسی سال گذشته خود خواهند داشت؟
6- اوباما در جایجای این مصاحبه، به معترضین سال گذشته و «جنایتهای» ادعایی وی علیه آنها اشاره کرده و بهرغم رای 40 میلیون نفری ملت ایران به نظام اسلامی، شکاف میان دولت و ملت را از آن نتیجه میگیرد. حال سوال از سران گروههایی معترض که حالا دیگر به گروههای ضدانقلاب و نظام تبدیل شدهاند این است که بیانیهها و ادعاهای شما چه سهمی در ادعاهای رئیسجمهور دولت دشمن جمهوری اسلامی داشته است. ادعاهای سخیف شما تا چه حد دست اوباما را برای تاختن علیه حکومت برآمده از خواست ملت ایران بازگذاشته است؟ این آبروریزی شما تا چند سال گریبان جمهوری اسلامی را خواهد گرفت و زمان رهایی ملت ایران از آنها چه زمانی است؟
7- در آخر سخنی نیز با رئیسجمهور کشورمان که هرگاه بر مبنای اصول اساسی انقلاب اسلامی و در درون این گفتمان قدم برداشته و سخن گفته مورد تمجید منتقدین دلسوز خود قرار گرفته است. چرا نباید محمود احمدینژاد در تمام سال در همین جهت که جهت حرکت اصلی انقلاب اسلامی و مورد تایید رهبر بزرگوار انقلاب است حرکت کند؟ چرا رئیسجمهور فقط دربرابر تریبونهای بیگانه و میکروفونهای غربی کم انتقاد ظاهر میشود. کافی است احمدینژاد یکبار در خلوت و تنهایی مصاحبه مفصل خود با روزنامه رسمی دولت را با مصاحبه خود با لریکینگ مقایسه کند تا علت حمایتهای موردی و انتقادات گسترده اصولگرایان از خود را دریابد.
Sorry. No data so far.