تریبون مستضعفین؛ حسین همازاده- آبان ماه امسال سی و چهار سال از خلق حماسه تحقیر ایالات متحده و قطع کامل روابط سیاسی جمهوری اسلامی ایران و دولت آمریکا می‌گذرد. درست سی و چهار سال است که رهبری نظام به دلایل مختلف نه فقط با رابطه با آمریکا که حتی با مذاکره با دولتمردان این کشور نیز –به جز موارد بسیار استثنائی- مخالفت کرده‌اند که این نوشتار به دنبال تبیین عقلانیت این تصمیم نیست.
مساله اینجاست که ناگهان کسانی –با پشتوانه کامل رسانه‌های ملی، فراملی و فروملی و با سکوت و بعضا حمایت معنادار رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی- به دنبال «تغییر صورت مساله» افتاده و با ادبیات اعتدال و واقع‌نگری، تمام واقعیت‌های ایالات متحده را نادیده گرفته‌اند و رویارویی تمدنی اسلام و غرب و مواجهه بنیادین و مبنایی انقلاب اسلامی و مستکبرین را به تعدادی «میس آندراستندینگ»! تقلیل داده‌اند. «سوء برداشت‌ها»یی که باید با مذاکره و تدبیر و عقلانیت و به مرور زمان برطرف شده و دیوار بی‌اعتمادی میان دو کشور برداشته شود. «سوء تفاهماتی» که با شرارت و موش‌دوانی رژیم‌های مرتجع عرب و لابی‌های صهیونیستی ایجاد شده و مانع نزدیکی دو کشور و تحقق منافع ملی طرفین شده است.
از آن طرف هم آنچنان در باغ سبزی از ارتباط با آمریکا نشان داده می‌شود که انگار ریشه همه مشکلات و گرفتاری‌های مملکت در آبان 58 و استمرار قطع ارتباط و ایستادگی در برابر ایالات متحده است. اینکه «کلید حل مشکلات اقتصادی در سیاست خارجی است» به چه معناست؟ آیا غیر از این است که دولت مستقر، راه حل بهبود اوضاع اقتصادی را نه در «اقتصاد مقاومتی» و «تحکیم ساخت داخلی نظام» و «کاهش وابستگی به غیر» که در تامین نظر بیگانگان برای کاهش تحریم ها می‌داند؟
آقایان!
ما نه اسکیزوفرنی داریم نه دچار مازوخیسم و دیگرآزاری هستیم. ما نه از مذاکره و رابطه با کسی می‌ترسیم نه نانمان با دوستی و صلح آجر می‌شود، اما صلح و دوستی با چه کسی؟ شما که این همه نان تجربه و سابقه و عقلانیت و تدبیرتان را می،خورید چرا این همه از تاریخ و واقعیت‌ها گریزانید؟ کجای دولت فعلی آمریکا با شصت سال قبلش فرق کرده که حتی به مصدق هم رحم نکردند؟ کجای دولت فعلی آمریکا با رویکرد دولت‌های مختلف این کشور در دوران جنگ سرد تفاوت کرده که دخالت‌های نظامی و امنیتی این کشور در بیش از 55 کشور جهان ثبت و ضبط شده است؟ کجای دولت فعلی آمریکا با آمریکای جنگ ویتنام و جنگ کره تفاوت دارد؟ با جنگ افغانستان و عراق چه؟ هنوز یک ماه از سخنرانی‌های آتشین رئیس جمهور اوباما و اولدرم‌بولدرم‌های وی برای جنگ در سوریه نمی‌گذرد.
شما که این همه از مکالمه و گفت‌وگو با سران استکبار ذوق زده می‌شوید و صحبت تلفنی با رئیس جمهور آمریکا و مذاکره با وزیر خارجه این کشور را به عنوان دستاورد عظیم تلقی می‌کنید، چگونه می‌خواهید از حقوق ملت دفاع کنید؟ به چه چیزتان اعتماد کنیم؟ به سابقه درخشان‌تان در جنگ؟ به مجمع عقلا برای صلح در آن زمان که امام می‌فرمود جنگ مساله اصلی کشور است؟ یا به سعدآباد و پرونده هسته‌ای؟
آقایان!
ما به اینکه آرمان شما برقراری رابطه با آمریکاست کاری نداریم. اما شما را به خدا این همه آرمانگرا نباشید! کمی هم واقعیت های موجود را ببینید. هر وقت نوکران آمریکا در منطقه به سر و سامان رسیدند ریشه حل مشکلات اقتصادی کشور را در ارتباط با آمریکا ببینید. از حال و روز آنهایی که به دنبال به دست آوردن دل مستکبرین بودند عبرت بگیرید. نکند به فرمایش امام برای رضایت سران استکبار «در اظهار نظرها و ابراز عقیده‌ها به گونه‌ای غلط عمل کنیم که حزب الله عزیز احساس کند جمهوری اسلامی دارد از مواضع اصولی‌اش عدول می‌کند»
“و بعضا حمایت معنادار رسانه‌های وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی”
این بی انصافیه دوست عزیز…ما به عملکرد سپاه در نقد غیرمنصفانه احمدی نژاد ایراد داریم ولی در این مورد نه.
آقاي همازاده
مطلب را خواندم
با كليت آن موافقم اما شما بايد براي اثبات ادعاتان دليل بياوري
رسانه هاي وابسته به سپاه چگونه حمايت معنا دار كردند؟ مصداق بياور و اثبات بكن كه مصداقي كه آورده اي واقعا با ادعايت همخوان است.