حجت‌الاسلام علی کشوری – سالانه در کشور اسلامی ایران با حضور- اندیشمندان و مدیران- همایش‌های مختلفی برای پاسخگوئی به نیازهای علمی اداره کشور برگزار می‌شود. در بسیاری از این همایش‌ها مسائلی همچون «فقه حکومتی»، «الگوی پیشرفت اسلامی»، «تحول در علوم انسانی»، «اصلاح الگوی مصرف»، «اقتصاد مقاومتی»، «سیاست خارجی جهت گرا»، «پیش گیری از جرم» و…. مورد بحث قرار می‌گیرد. در این جلسات سعی می‌شود تا برای تحقق این موضوعات راه حل‌های علمی ارائه شود؛ اما در نهایت اکثر این همایش‌ها به تصویری روشن و کاربردی از مسئله مورد بحث دست نمی‌یابد و یا سؤالات فراوانی در مورد محصول علمی آنها بی جواب می‌ماند!
به نظر برخی از کارشناسان، عدم تبیین سؤال همایش و اجمالی بودن درک از آن در ذهن شرکت کنندگان و برگزار کنندگان همایش‌ها ریشه اصلی این مشکل است. به عبارت دیگر چون موضوعات مطرح در گفتمان انقلاب- به دلیل ماهیت تأسیسی و خاستگاه دینی آنها- در دپارتمان‌های علمی دنیا مسبوق به طرح نیست، ما با یک مجموعه سؤال و مسائل جدید روبرو هستیم؛ که -قبل از تلاش برای یافتن پاسخ آنها- نیازمند تلاش علمی برای تبیین خود مسئله هستیم.
بسیار اتفاق افتاده است که در یک همایش و نشست سخنران، یا مقاله نویس، موضوع مطرح در گفتمان انقلاب را با موضوعی مشابه در مسائل علمی موجود اشتباه گرفته و همایش را از اهداف برگزاری دور کرده است. به عنوان مثال در برخی از نشست‌های علمی، مسئله مهم و حیاتی الگوی پیشرفت اسلامی را با مسأله توسعه غربی یکسان انگاشته‌اند!
با توجه به این آفت؛ شورای راهبردی الگوی پیشرفت اسلامی از ابتدای طرح مسأله الگوی پیشرفت اسلامی- ضمن طرح هشدارهائی نسبت به وقوع این آفت- برای جلوگیری از وقوعش پیشنهاد تغییر در «مهندسی همایش‌های انقلاب» را مطرح کرد. اساس این پیشنهاد بررسی نسبت میان مسأله انقلاب و «جهت حرکت انقلاب اسلامی» است. بر اساس این پیشنهاد؛ شورای برگزار کننده همایش، می‌بایست در ابتدای امر، نسبت میان سؤال همایش و «جهت حرکت انقلاب اسلامی» را بررسی کند و سپس در قالب پیشخوان و بروشور و نشست‌های توجیهی برای شرکت کنندگان به تبیین نسبت میان مسئله همایش و جهت گیری انقلاب اسلامی بپردازد.
لازم به ذکر نیست که برای دستیابی به این منظور مهم، «شورای علمی همایش»، در ابتدای امر ناگزیر است؛ که درک تفصیلی خود از ماهیت حرکت انقلاب اسلامی را به پیوست اسناد علمی همایش ارائه و سپس در بحث دیگری نسبت میان سؤال مطرح در همایش و جهت گیری انقلاب را تبیین نماید. در مرحله بررسی علمی مقالات هم باید نیمی از امتیاز ارزیابی مقاله به این موضوع اختصاص داشته باشد. با بررسی محصولاتِ بسیاری از همایش‌های علمی -و مشاهده بی ارتباط بودن محتوای مقاله با سؤال انقلاب اسلامی- ضرورتِ تغییر در مهندسی همایش‌ها وضوح بیشتری می‌یابد.
Sorry. No data so far.