فردا شانزدهم آبان، سالگرد صدور حکم ابقای سید عزت الله ضرغامی بر ریاست سازمان صدا وسیما ست. رهبر فرزانه انقلاب با تمام دقت و ظرافت، بار سنگینی را بر دوش وی گذاشتند که دقیقا یک سال برای اجرای آن فرامین فرصت داشت. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در حکم خود با صراحت مرقوم داشتند که:
« سفارش اساسی اینجانب نزدیک کردن و رساندن این رسانه‌ی فرهنگ‌ساز، به طراز رسانه‌ئی است که دین وَ اخلاق وَ امید وَ آگاهی، بارزترین نمود آن باشد و رفتار اجتماعی مخاطبان و نیز نهاد حساس و مهمی چون خانواده بر اساس آن شکل گیرد و هنر و شیوه‌های گوناگون حرفه ئی و آزموده شده یا نوپدید، یکسره در خدمت رشد این شاخصها در آید. از تجربه‌های موفق یا ناموفقِ دوره‌ی پنجساله‌ی باید برای رساندن این رسانه به این کیفیت برتر سود ببرید و با زمانبندی برنامه‌ها و تعیین شاخصهای قابل اندازه‌گیری، حرکت مجموعه را تکمیل یا تصحیح نمائید. انتظار دارد نشانه‌های این تحول در اولین سال مسئولیت جنابعالی مشاهده شود.»
و حالا فرصت خوبی است تا پس از گذشت یک سال، همه ما به عنوان یک مخاطب که چشم و گوشمان را بر امواج ماهواره ای بسته ایم و انتظار داریم که تلویزیون و رادیوی جمهوری اسلامی ایران برنامه های متوسط رو به بالایی را برایمان تولید و پخش کند، به قضاوت بنشینیم و نظر بدهیم.
وحید جلیلی به عنوان یک کارشناس رسانه ای معتقد است: اولاحکم با تاخیر بیش از 5 ماهه صادر شد، ثانیا اشاره به برنامه ریزی یکساله شد. این برای اولین بار درباره رییس سازمان صدا و سیما اتفاق افتاد . این یعنی آقای ضرغامی باید نسبت به عملکردش بیشتر پاسخگو باشد. باید مطالبه کرد و از رئیس صدا و سیما پرسید در مورد دستوراتی که رهبری به شما داده است چه کار کردی؟ تا مطالبه مردمی به وجود نیاید، این حرف‌ها هم در بوروکراسی حضرات گم میشود.
این در حالی است که احسان محمد حسنی نیز که از کارشناسان رسانه ای و از مدیران فرهنگی است اعتقاد دارد: حکایت صدا و سیمای ما به سیرک بزرگی می ماند که میزبانان و دست اندرکاران آن، با هیاهو و چاک دادن حنجره خود، مردم را به تماشای یک نمایش اعجاب انگیز و جذاب دعوت می کنند! برگزار کنندگان این سیرک عظیم، از قبل برای برپا داشتن اسکلت این خیمه و فراهم آوردن و مهیا کردن ملزومات آن، زحمات و رنج های زیادی برخود روا داشته اند.
… حالا همه آمده اند؛ هفتاد میلیون تماشاگر تشنه و خسته، خود را رسانده اند تا دمی و لحظه ای با تماشای این سیرک هیجان انگیز، آرام بگیرند و مشکلات خود را ولو برای دقایقی از یاد ببرند. همه ساکت و منتظرند و چشم دوخته اند تا پرده ها کنار رود و از پس آن …
باور کردنی نیست! این همه سرو صدا فقط برای همین؟! به راحتی می توان چهره ها افسرده، درمانده و معترض تماشاگران را از آنچه دیده اند پیش بینی کرد؛ بله! به جای شیر وحشی، یوز پلنگ خوش تن و بدن آفریقایی، فیل عظیم الجسه هندی و… اکنون یک “بُزِ” پیرِ چاق و چله و یک قورباغه سبز بدترکیب به روی صحنه آمده اند و ورجه وورجه می کنند!!
وحید جلیلی اما در جای دیگری نیز گفته است: اگر یکی از بچه حزب‌اللهی‌ها این امکان را پیدا می‌کرد که برود و یک شبکه ماهواره‌ای بزند که به جای برنامه‌های زرد صدا و سیمای فعلی یک برنامه‌ای در حد راز می ساخت، آن وقت فکر می‌کنید بچه حزب‌اللهی ما می‌نشست برنامه صدا و سیمای آقای ضرغامی را نگاه کند؟ چون بعضی‌ها می‌گویند آقای ضرغامی یک چیزهائی را سانسور کرده، بنابراین ملت به تلویزیون‌های بیگانه رغبت پیدا کرده‌اند. من می‌گویم آن بخشی که صدا و سیمای ما از حزب‌اللهی‌ها و معارف انقلاب سانسور کرده، اگر ما قدرت این را پیدا کنیم و یک شبکه بزنیم و همان‌ها را پخش کنیم، صدا و سیما دیگر هیچ جذابیتی ندارد! یعنی اگر ما به ماهواره برسیم، آن موقع معلوم خواهد شد که صدا و سیما در مورد بچه حزب‌للهی‌ها چقدر سانسور کرده است.
این البته حرف دل بسیاری از دلسوزان فرهنگ انقلاب است که گه گاه در فرصت های مختلف به آن اشاره می کنند. با این همه فردا مهلت ارائه شده به ریاست سازمان صدا و سیما برای رسیدن به جایگاهی که «آقا» از این رسانه انتظار دارند به پایان می رسد. و آنچه واضح و مبرهن است این که هیچ کار فرهنگی یک شبه به نتیجه نمی رسد. آقای ضرغامی باید فردا از طریق رسانه فراگیر و ملی تحت مدیریتش گزارشی از اقدامات یک ساله اش برای تحقق فرامین مقام معظم رهبری را ارائه کند. این کمترین انتظار مردم از اوست.
Sorry. No data so far.