آینده و توابین فتنه

لفظ نهضت توابین که در این متن مورد استفاده قرار می گیرد هیچ ربط تاریخی به نهضت توابین قیام مختار ندارد . این اشتراک لفظی تنها به این سبب است که در متن نوشته شده زیر نهضت توابین به معنی حرکت افراد پشیمان از عملکرد خود در فتنه 88 می باشد و اساسا هیچ خونخواهی در کار نیست و اگر باشد خونبهای آن را از سران فتنه و مستکبرین طلب می کنند.

یکم : قاعدتا پس از آنکه گرد و غبار فتنه ها از میان می رود ، طرف شکست خورده برای احیای حرکت سیاسی خود در رسیدن به قدرت و یا احیای جنبش فکری خود اقداماتی را انجام می دهد . در فضای پس از فتنه ها ، رویکرد توده و جمهور مردم نقش تعیین کننده ای در مواضع بعدی طرفی که در پی بر هم زدن وضع موجود بود ایفا می کند . یکی از نکات مهم حرکت 9 دی و جمعیت خروشان 22 بهمن آن است که نمایشگاهی از مخالفت با مخالفین حرکت نظام جمهوری اسلامی بود . این حرکت مردمی یعنی طرف مخالف این حرکت یا مجبور به سکوت خواهد شد که این تصمیم مساوی است با انحلال حرکت آغاز شده و یا مجبور به موضع گیری علیه جمهور مردم است که این رفتار به معنای مخالفت با قواعد اساسی دموکراسی و مردم سالاری است و با شعار آنان همسو نمی باشد و یا مجبور به ایجاد نهضت توابین می باشند .

دوم : اتفاقی که در آینده نزدیک در ایران پیش بینی وقوع آن می رود ، آغاز نهضت توابین فتنه 88 برای رساندن خود به گود انتخابات های بعدی می باشد . توابین فتنه 88 به دو دسته از سران حامیان فتنه گذشته قابل تقسیم بندی هستند .

دسته اول توابین افرادی هستند که فریب خورده بودند و با مشاهده سحر سامری و قرآن های معاویه ، جهت حرکت را به سمت اغتشاش برای رسیدن به اهداف حزبی و عقیدتی تغییر دادند . این دسته افرادی هستند که در اصل با نظام جمهوری اسلامی و حرکت آن عنادی نداشته و قبل از انتخابات به جهت اختلاف سلیقه با مدیریت دولت نهم و یا نگاه های ارزشی که داشتند در پی کاندیداهای رقیب رفتند . اشتباه بزرگ آنان تنها آنجا بود که پس از انتخابات نه تنها به شعار جناحی خود مبنی بر احترام به قانون عمل نکردند ، بلکه با بی احترامی به رای اکثریت سبب ایجاد یک موج جهانی علیه حکومت اسلامی شدند و کشور را به سمت وضعیت آنومی چند ماهه ای سوق دادند . عمده توابین این دسته پس از اتفاقات مختلف سال گذشته و گذار زمان و مشاهده نشانه های پس زمینه استکباری شورش رنگی ایران ، مانند بر هم زدن تظاهرات ضد اسراییلی روز قدس ، 13 آبان ، 16 آذر و عمل شرمگین روز عاشورا پا بر روی نفس خویش گذاشته و با برائت از گذشته از ادامه همراهی با مخالفین سر باز زدند . این افراد در 9 دی ماه به صف ملت پیوستند و یا در موضع گیری های بعدی خود با اعلام برائت از حرکت انجام گرفته ، ضمن حفظ انتقادات خود به روند دستگاه اجرایی و یا مقننه ، از حرکت استکباری گذشته برائت جستند .

دسته دوم توابین ، فرصت طلبانی هستند که در پی دست یابی به قدرت با تعویض رنگ ، برای همراهی با جماعت به نهضت توابین می پیوندند اما چیزی را بر زبان می آورند که در دل آنرا باور نمی دارند . یَقُولُونَ بِأَفْوَاهِهِمْ مَا لَیْسَ فِی قُلُوبِهِمْ وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یَکْتُمُونَ . این دسته از توابین همیشه در پی انتقام ، قدرت و یا ضربه مجدد منافقانه وارد جریان نظام میشوند و سبب پیدایش اتفاقات ناگوار بعدی می گردند . در واقع این افراد حرکت انجام شده پس از انتخابات را در صورت لزوم بارها و بارها تکرار خواهند کرد و تنها در پی فرصتی مجدد برای اجرای آن هستند و نهضت توابین برای آنان بهانه ای برای آن ضربه مجدد است .

سوم : دو صفت الهی ، هست که بندگان صالح خدا آن را دارا می باشند . یکی توبه پذیر بودن و دیگر حکیم و فهیم و بصیر بودن . هر چند دل بسیاری از متدینین و دوست داران انقلاب اسلامی پس از حوادث گذشته خون شده است اما ، برخی از ظرفیت های نظام اسلامی در جریان جمل و صفین انتخابات ، در حرکتِ رو به روی نظام قرار گرفت. تئوری جذب حداکثری در واقع در پی آن است تا این ظرفیتها دوباره به درون نظام باز گردند و از توانمندی های آنان استفاده شود و این استفاد در راستای بالندگی انقلاب اسلامی و التیام خونِ دل خوردگان باشد . اما بصیر بودن در پذیرش توبه نیز یکی از ویژگی های زعام داران صالح و حکیم است . دلسوزی بی جا و جو زدگی نیز یکی از آفت هایی است که پس از شکل گیری نهضت های توابین دامان جامعه مسلمین را فرا میگرد و زمینه ورود افراد منافق را مجددا فراهم می سازد . سران فتنه ، حامیان درجه اول و افراد پشت پرده حوادث انتخابات گذشته به هیچ وجه لیاقت بازگشت به نظام اسلامی را ندارند و اساسا این فکر که از زبان برخی از افراد در مناظره های تلویزیونی نیز شنیده میشد ، خلاف قواعد عقل و بصیرت است چرا که مومن نباید دوبار از یک اشتباه به سختی بیوفتد و اساسا هیچ تضمینی برای اینکه این رفتار توسط آنان مجددا تکرار نشود وجود ندارد . اما حساب فریب خوردگان جداست . تشخیص این صدق نیت قطعا بر عهده نیروهای اطلاعاتی ایران و نخبگان سیاسی است که میزان دخالت و وابستگی افراد و صلاحیت فکری توابین را منصفانه بررسی کرده و از ورود افراد منافق به پرسه توابین جلوگیری کند .

چهارم : اختلاف سلیقه بر پایه یک کلیت مشترک به نام انقلاب اسلامی تحت لوای زعامت فقیه شیعه ، بهترین موهبتی است که خداوند به یک حکومت ارزانی می دارد . اساسا منتقدین دلسوز و نه منافق و برانداز و نفس پرست و قدرت طلب ، می تواند ، سبب آگاهی توده مردم و ایجاد آرایش سیاسی عاقلانه در عرصه سیاسی کشور شود .