تجاوزگری‌های رژیم صهیونیستی علیه مقدسات اسلامی در بیت‌المقدس که در دوره‌ی دولت راست و افراطی نتانیاهو با شدت بیشتری همراه شده است، اکنون سخت‌ترین و خطرناک‌ترین روزها را پشت سر می‌گذارد و سردمداران این رژیم عملا به دنبال ویرانی اولین قبله‌گاه مسلمانان جهان و ساخت معبد یهودی در آن هستند تا هویت عربی و اسلامی بیت‌المقدس را تغییر داده و هدف خود مبنی بر تثبیت این شهر به عنوان پایتخت دولت عبری را محقق سازند.
روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی در تحلیلی تحت عنوان “چنانچه مسجدالقصی را ویران کنند …” به بررسی اقدامات تجاوزگرانه‌ی رژیم صهیونیستی علیه مسجدالاقصی و مقدسات اسلامی در بیت‌المقدس اشغالی پرداخته است. در این تحلیل می‌خوانیم: «شمارش معکوس برای ویران کردن مسجدالاقصی آغاز شده است و تعجب برانگیز نیست اگر خبر ویرانی اولین قبله‌گاه و سومین مسجد بزرگ مسلمانان آن هم پس از آن که از مدت‌ها پیش انتظار آن می‌رفت، شنیده شود. از مدت‌ها پیش تاکنون و بنا به اعتراف یکی از دانشمندان باستان شناس عربی، مسجدالاقصی به دلیل حفاری‌هایی که اسراییل در زیر آن انجام می‌دهد به یک مسجد معلق تبدیل شده و تونل‌هایی زیر آن احداث می‌شود که پی این مسجد را با خطر فروپاشی روبرو ساخته است. این‌ها اقداماتی سازمان یافته و نوعی زمینه‌سازی برای احداث هیکل سلیمان بر ویرانه‌های مسجدالاقصی و آغاز ساخت کنیسه یهودی در آن است.
اسراییل از واکنش‌های احتمالی و مورد انتظار فلسطینی، عربی و یا اسلامی هراسی ندارد و آنها حتی پایان این ماجرا را نیز با تصمیمشان مبنی بر انضمام حرم ابراهیمی و مسجد بلال بن رباح به لیست میراث فرهنگی یهودی پیش‌بینی کردند. این اقدام آنها نیز جز با تظاهرات فلسطینیان خشمگین و محکومیت‌های اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی روبرو نشد. علاوه بر آن، شاهد واکنش بی‌تفاوت عربی به این تصمیم اسراییل بودیم که در حمایت اتحادیه عرب از تمایل محمود عباس به ازسرگیری مذاکرات غیرمستقیم صلح با نتانیاهو جلوه‌گر شد. این موضع همچنین بازگشت به مواضع احمقانه قبلی از جمله سفرهای دوره‌ای جورج میچل، فرستاده ویژه آمریکا به خاورمیانه، دیدارهای جو بایدن معاون رئیس جمهور آمریکا با رهبران منطقه و تاکید وی بر پایبندی آمریکا به امنیت اسراییل و توصیف جنبش‌های مقاومت به تروریسم را به دنبال داشت.
باید در زمان اعلام خبر ویرانی مسجدالاقصی منتظر چه چیزی باشیم؟ مسلما چیزی بیشتر از آنچه که همه می‌دانیم اتفاق نخواهد افتاد و آن هم محاصره‌ی فلسطینیان ساکن بیت‌المقدس، گریه بزرگان و علماء در شبکه‌های ماهواره‌ای، دعوت به برپایی تظاهرات در جهان عرب و اسلام، درخواست برگزاری نشست‌های فوق‌العاده‌ی اتحادیه عرب و سازمان کنفرانس اسلامی و توصیه‌های آمریکا به خویشتن داری است. آیا در به تصویر کشیدن این واکنش‌ها مبالغه شده است؟ چه بسا این قصه به سازش‌هایی هم چون تقسیم مسجدالاقصی بین مسلمانان و یهودیان منتهی شود، به مسلمانان اجازه داده شود که در هیکل سلیمان نماز بگذارند و یا یک خاخام شیخ مسجدالاقصی شود.
این یک کابوس واقعی از حقایق موجود است، زیرا تشکیلات خودگردان فلسطین ثابت کرده که توجهی به مسجدالاقصی، قدس، آوارگان، مرزها و منابع آبی به عنوان مهمترین مسائل در راه‌کارهای نهایی صلح ندارد و حتی از شهرک سازی‌های اسراییل در قدس و کرانه باختری نیز هراسی ندارد. تنها چیزی که ذهن محمود عباس را به خود مشغول می‌کند، نحوه‌ی جلب رضایت آمریکا و اسراییل و تضمین کمک به کمیته‌ی چهار جانبه صلح است که جدول کاری آن همواره برای همه شناخته شده بوده است. وی تنها باید هم چون همیشه تنها از حقوق فلسطینیان سخن بگوید، بدون وقفه این حقوق را بفروشد و بر حسب عادت با فلان مسئول آمریکایی در رام‌الله و یا با حسنی مبارک، رئیس جمهور مصر در قاهره و یا با جورج میچل در پشت درهای بسته دیدار کند و نهایتا در کنفرانس‌های خبری از صلح و احیانا از طفره‌روی‌های اسراییل و چالش‌های موجود در مذاکرات، صحبتی به عمل آورد تا به این ترتیب زمینه برای مذاکرات غیرمستقیم و تبدیل آن به مذاکرات مستقیم فراهم شود. نهایتا چیزی جز آنچه که اسراییل می‌خواهد انجام نمی‌شود و آن تکمیل یهودی سازی قدس و کرانه باختری، دستگیری فعالان فلسطینی، اطمینان بخشیدن به ژنرال دیتون و هدف قرار دادن جنبش حماس است، به طوری که گویا این جنبش خاک فلسطین را اشغال کرده و شهرک‌های یهودی نشین را در آن بنا نموده و مسجدالاقصی را تهدید به ویرانی کرده است.
هدف از بیان این موضوعات، ایجاد ناامیدی نیست، زیرا به حد کافی ناامید هستیم. هدف ما ایجاد هوشیاری و تاکید بر لزوم کنار گذاشتن موضع انفعالی نسبت به این مسائل مهم است. هدف این است که تنها به تکیه بر حکومت‌هایی که خود از آمریکا و اسراییل قدرت می‌گیرند و به طرف سوم در جنگ علیه امت مسلمان تبدیل شده‌اند، اکتفا نشود، بلکه مقابل این حکومت‌ها همسو با مقابله با آمریکا و اسراییل ایستاد و در دفاع از جنبش‌های مقاومت در فلسطین، لبنان و عراق بسیج شد و از مقاومت با سلاح حمایت کرد. اگر ما واقعا از آنچه که در قبال مسجدالاقصی روی می‌دهد، خشمگین هستیم باید چنین کاری انجام دهیم، نه این که منتظر بمانیم تا خبر ویرانی مسجدالاقصی را در تیتر اخبار ببینیم و بعد جلوی ریزش اشکمان را بگیریم
منبع: پایگاه مقاومت اسلامی
Sorry. No data so far.