ادامه از بخش اول
در جواب این سوال باید یاد آور شد که دست اندر کاران سینما نیز مانند تمامی مردم افرادی هستند با آرا عقاید گونا گون و رفتار های آنان نیز می تواند به همین ترتیب درست یا غلط باشد. باید برای جامعه این دید ایجاد شود که بازیگر و نقش او دو چیز مجزا از یکدیگر هستند. و اگر منصفانه قضاوت کنیم حتی در بعضی موارد الگوهایی نامناسب هستند در مسائلی مانند حجاب، پوشش و حدود روابط زن و مرد نه تنها نمی توانند الگو باشد که باید خود مورد باز بینی و اصلاح قرار گیرند.
و جالب اینجاست که دست اندر کاران این امر علی الخصوص صدا و سیما در این نوع الگو سازی بسیار موثر بوده و در نشر این سبک تفکر نقش به سزایی دارند. امروزه در برنامه های مختلف تلویزیونی و به مناسبت های مختلف- عید گرفته تا عزا- بخش عمده ای از مهمانان را بازیگران و دست اندر کاران سینما و تلویزیون به خود اختصاص داده اند. البته این قشر به عنوان یکی از تاثیر گذارترین اقشار در بخش فرهنگ بسیار قابل توجه و شایان تقدیر هستند-که این امر خود اهمیت اصلاح این متولیان فرهنگی را چند برابر می کند- اما کند و کاو زندگی شخصی بازیگران و علایق افراد در این دایره نمی گنجد و از اهمیت چندانی برخوردار نیست. هر چند شاید در جواب به این سوال گفته شود که مردم به دانستن این موضوعات علاقه مند هستند، آری همینطور است اما باید یاد آور شد که تمام هنر نهادی مانند صدا و سیما منهدسی فرهنگی است، باید صدا و سیما به گونه رفتار کند که جامعه با حفظ شان بازیگر بتواند میان او و شخصیتی که او در فیلم یا سریال به مردم معرفی کند فرق قائل شوند.
یادمان باشد که به نظرات ایشان درباره مسائل مخلف باید مانند بقیه افراد نگاه کرد، و نباید رسانه ملی به تریبونی برای بازیگران تبدیل شود و با ازرش نهادن بسیار بر ایده، رفتار وسبک زندگی آن ها، خواسته یا ناخواسته مردم را به تبعیت از ایشان فرا بخواند.
متاسفانه شاهد هستیم که صدا و سیما مانند مکانی برای شب نشینی بازیگران و مهمانی های خانواده صدا و سیما تبدیل شده که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم از رسانه ملی(!) پخش می شود. متاسفانه این ماجرا فقط به سینما و تلویزیون ایران ختم نشده و در راستای اهداف بین المللی بازیگران خارجی نیز برای مردم افاضه فیض می کنند!
ارحجیت این قشر چیست که باید مردم اینقدر با زیر و بم زندگی آن ها آشنا شوند؟ متاسفانه حقیقت این است که تهیه کنندگان بسیاری از این برنامه ها، هم خوش زبان تر از بازیگر ها پیدا نمی کنند و هم عوام پسند تر از آن ها در دسترشان نیست! آیا نام این کار عوام زدگی نیست؟ فرق برنامه های پربیننده رسانه ملی با مجله های زرد که در دکه ها یافت می شود، چیست؟
Sorry. No data so far.