تریبون مستضعفین- «عوام فریبی» بسترساز اصلی «عوام زدگی» است و عاملی برای رشد و گسترش سریع این عارضه و بیماری بزرگ اجتماعی.
متفکر شهید آیت‌الله بهشتی در کنار تلاش و کوشش‌هایی که برای جلوگیری از شیوع ویروس بیماری خطرناک عوام زدگی مبذول می‌داشت، به مسدود کردن منافذ نفوذ و رشد و گسترش عوام فریبی نیز اهتمام می‌ورزید. در نگاه شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی اگر انسان همواره به «اندیشیدن» روی آورد و در هر رفتار و کنش و گفتار و کردار به تفکر گرایش یابد، در دام عوام فریبی سقوط نمی‌کند: «بالا‌ترین خدمت به جامعه انسان‌ها و محکمترین و استوار‌ترین پایه برای بهتر زندگی کردن انسان‌ها این است که اندیشیدن را به آن‌ها بیاموزیم.»
دومین آموزش و رهنمود متفکرشهید آیت‌الله بهشتی برای جلوگیری از شکل‌گیری و گسترش عوام فریبی، آزادشدن انسان از قیود و بند‌ها و تمایلات و هوس‌ها و رهایی از سیطره عوامل بازدارنده درونی و برونی است: «کوشش اسلام این است که انسان آزاد تربیت کند؛ آزاد از بند هوا و هوس، آزاد از تسلط خشم و شهوت و آزاد از تسلط دیگران تا بتواند راه خویش را آزادانه انتخاب کند.»
سومین آموزش و رهنمود «حرکت» بر مبنای «خواست» و «انتخاب» صحیح است. و انسان در مسیر رشد و فلاح و نیل به حیات سالم در ابعاد مادی و معنوی باید این‌گونه عمل نماید: «اسلام انسان را پویا و متحرک و واقعیتی در حال شدن و شدنی مستمر می‌شناسد… در این شدن و پویایی و حرکت، نظر اسلام این است که انسان با پای خودش و با خواست و انتخاب خودش حرکت کند. بنابر این ما هیچ وقت و هیچ آن نمی‌توانیم از مسؤولیتی که در راه بردن خویش برعهده داریم غافل بمانیم.»
چهارمین آموزش و رهنمود متفکر شهیدآیت‌الله بهشتی برای مقابله با رشد و گسترش عوام‌فریبی «صدق و راست‌گویی و پرهیز از دروغ‌پردازی» می‌باشد: «مسلمان بیش از هر چیز در راستی و درستی در صدق و امانت و صراحت متجلی می‌شود. بنابر این دروغ تاکتیکی گفتن… شایعه سازی و دروغ‌پردازی این‌ها جزو تاکتیک‌های مسلمانان علوی نیست.»
شهید بهشتی تظاهر به ساده زیستی و کم پولی ومریدپروری را عین عوام‌فریبی می‌داند و هرگز راضی نمی‌شود به این بیماری مهلک دامن بزند و در آلودگی جامعه سهیم گردد که او «هادی» و «مصلح» است و باید با این تفکرات باطل به مقابله و معارضه بپردازد و اسلام را از این بلایا و مصائب بزرگ، رهایی بخشد. شهید بهشتی نه «عوام فریب» است و نه «عوام زده» و آزادی از این زنجیرهای ثقیل اسارت، دو شرط اساسی برای هدایت افراد و اصلاح جامعه می‌باشد.»
البته روشن است که پرهیز افراد از مواضع تهمت، ساده‌زیستی و زهد حقیقی در شمار صفات پسندیده‌ای است که باید بخصوص در زندگی عالمان دین جلوه‌گر باشد تا دیگران نیز از آن‌ها الگو بگیرند و بزرگان ما همواره به این اوصاف آراسته بوده‌اند.
Sorry. No data so far.