قيصرامين پور؛ شاعري از نسل انقلاب

قيصر امين‌پور در 2 ارديبهشت 1338 در گتوند شوشتر در استان خوزستان به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي را در گتوند و متوسطه را در دزفول سپري كرد و در سال 57 در رشته دامپزشكي دانشگاه تهران پذيرفته شد ولي پس از مدتي از اين رشته انصراف داد.
قيصر امين‌پور، در سال 1363 بار ديگر اما در رشته زبان و ادبيات فارسي به دانشگاه رفت و اين رشته را تا مقطع دكترا گذراند و در سال 76 از پايان‌نامه دكتراي خود با راهنمايي دكتر محمدرضا شفيعي كدكني با عنوان ‘سنت و نوآوري در شعر معاصر’ دفاع كرد. اين پايان‌نامه در سال 83 و از سوي انتشارات علمي و فرهنگي منتشر شد.
او در سال 1358، از جمله شاعراني بود كه در شكل‌گيري و استمرار فعاليت‌هاي واحد شعر حوزه هنري تا سال 66 تأثير گذار بود.
وي طي اين دوران ، مسئوليت صفحه شعر ِ هفته ‌نامه سروش را بر عهده داشت و اولين مجموعه شعر خود را در سال 63 منتشر كرد.
اولين مجموعه او ‘در كوچه آفتاب’ دفتري از رباعي و دوبيتي بود و به دنبال آن ‘تنفس صبح’ تعدادي از غزلها و شعرهاي سپيد او را در بر مي‌گرفت.
امين پور هيچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عين حال اين نوع شعر را نيز هرگز رد نكرد.
دكتر قيصر امين‌پور، تدريس در دانشگاه را در سال 1367 و در دانشگاه الزهرا(س) آغاز كرد و سپس در سال 69 در دانشگاه تهران مشغول تدريس شد.
وي همچنين در سال 68 موفق به كسب جايزه نيما يوشيج، موسوم به مرغ آمين بلورين شد.
دكتر امين‌پور در سال 82 به‌عنوان عضو پيوسته فرهنگستان زبان و ادبيات فارسي برگزيده شد.
آثار
از وي در زمينه‌هايي چون شعر كودك و نثر ادبي، آثاري منتشر شده‌است كه به آنها اشاره مي‌كنيم:
طوفان در پرانتز (نثر ادبي، 1365)
منظومه ظهر روز دهم (شعر نوجوان، 1365)
مثل چشمه، مثل رود (شعر نوجوان، 1368)
بي‌بال پريدن (نثر ادبي، 1370)
به قول پرستو (شعر نوجوان، 1375)
مجموعه شعر آينه‌هاي ناگهان (1372)
گزينه اشعار (1378، مرواريد)
مجموعه شعر گل‌ها همـه آفتابگردان‌اند (1380، مرواريد)
دستور زبان عشق (1386، مرواريد) اشاره كرد.
‘دستور زبان عشق’ آخرين دفتر شعر قيصر امين پور بود كه تابستان 1386 در تهران منتشر شد و بر اساس گزارش‌ها، در كمتر از يك ماه به چاپ دوم رسيد.
مرگ
وي پس از تصادفي در سال 1378 همواره از بيماري‌هاي مختلف رنج مي‌برد و دست كم دو عمل جراحي قلب و پيوند كليه را پشت سر گذاشته بود و در نهايت حدود ساعت 3 بامداد سه‌شنبه 8 آبان 1386 در بيمارستان دي درگذشت. پيكر اين شاعر در زادگاهش گتوند و در كنار مزار شهداي گمنام اين شهرستان به خاك سپرده شد.
نمونه شعر
حسرت هميشگي:
حرف‌هاي ما هنوز ناتمام…
تا نگاه مي‌كني،
وقت رفتن است
باز هم همان حكايت هميشگي
پيش از آنكه با خبر شوي
لحظه عزيمت تو ناگزير مي‌شود
آي…
اي دريغ و حسرت هميشگي
ناگهان
چقدر زود
دير مي‌شود