روزنامه ال اونیورسال مقاله‌ای تحت عنوان «حجاب اسلامی ایفاگر نقش در اعتراضات خیابانی» به قلم ماروجا تاره به شرح ذیل منتشر کرده است.
در سال ۱۹۷۹ زمانی که دانشجویان ایرانی آرایش آخرین مدل و لباس‌های اروپائی خود را کنار گذاشتند تا با مقنعه و صورت پوشیده در تظاهرات حضور یابند فکر می‌کردم که این کار نوعی از اعتراض علیه استبداد شاه می‌باشد، بیش از ۳۰ سال از آن زمان گذشته و امروز همه ما در جریان وضعیت زن در کشورهائی هستیم که از سوی بنیاد گرایان اسلامی اداره می‌شوند.
اکنون جهان با اشتیاق به تظاهرات مصر چشم دوخته است. قدیمی‌ترین کشور جهان هرگز در تاریخ خود دولتی دموکراتیک نداشته و شایسته سرنوشتی درخشان می‌باشد. اطمینان دارم که صد‌ها هزار نفر در خیابان‌های قاهره و اسکندریه برای داشتن زندگی بهتر مبارزه می‌کنند.
اما متاسفانه خشونت که در کمین نشسته است می‌تواند رویای آزادی را نابود کند. هزاران زنی که زمانی از آزادی خود احساس غرور می‌کردند اکنون با صورت پوشیده به تظاهرات می‌روند. اخوان المسلمین، قدیمی‌ترین حزب اسلامی جهان در پوست بره، خود را نمایش می‌دهد، لکن این فروتنی تا چه زمانی طول خواهد کشید؟
نمونه‌ای از رویاروئی میان مصر مهد تمدن یا نیروهای اسلامی که ندانسته است چگونه خود را نوسازی کند در شبی مشاهده شده که یک زنجیر انسانی مانع از آن گردید که طالبان‌های محلی گنجینه‌های تمدن قبل از اسلام را در موزه‌ها نابود کنند. در مصر متفکران و دانشگاهیان برای نوآوری در اندیشه دینی وجود دارند، قاهره و اسکندریه از ایام کهن مرکز حکمت بوده‌اند. به خاطر همه بشریت به نفع ما خواهد بود که در مصر نهضتی رهبری را بدست گیرد که دچار عقب ماندگی بنیاد گرایان اسلامی نشود. قاهره نمی‌تواند به کابل تبدیل گردد.
Sorry. No data so far.