گزارشی از پروژه «تابستان داغ 2009» و نقش بارز ایالات متحده در آشوب‌های اخیر

طراحی در واشنگتن، اجرا در قیطریه

اگرچه افشاگری روز شنبه سیدامیرحسین مهدوی، عضو ستاد موسوی و از اعضای ارشد شورای مرکزی سازمان مجاهدین درباره تدارک پروژه آشوب‌های خیابانی قبل از انتخابات با علم به شکست میرحسین موسوی، تا حدودی نیات عاملان اصلی آشوب‌ها و ناآرامی‌های اخیر را آشکار کرد اما گزارشی که در ادامه می‌آید، تا حدود زیادی واقعیات پشت پرده و نیز خاستگاه این آشوب‌ها را مشخص می‌کند؛ گزارشی که به وضوح نقش پررنگ ایالات متحده آمریکا در طراحی ناآرامی‌های اخیر را نشان می‌دهد.
آشوب در پایتخت و 8 شهر بزرگ ایران
آمریکایی‌ها اواسط خرداد ماه سال جاری، نسخه اصلاح شده دستورالعمل آشوب در پایتخت و 8 شهر بزرگ ایران را تحویل مجریان پروژه اغتشاش در تهران دادند. پروژه «براندازی نرم یا کودتای رنگی» علیه ایران اسلامی از حدود یک سال پیش با احتساب آخرین شرایط سیاسی و اجتماعی کشورمان ابتدا در «موسسه امریکن اینتر پرایز» آمریکا- مغز متفکر نو محافظه کاران- طراحی و سپس در «موسسه سیاست خاورمیانه واشنگتن» تکمیل شد، اما تهیه نسخه عملیاتی آن به زمان نزدیک به اجرای پروژه موکول شد؛ طرحی که در هر دو صورت پیروزی یا ناکامی «احمدی‌نژاد» در دستور کار قرار داشت و «دنیس راس» رئیس موسسه مطالعات سیاسی یهودیان در اسرائیل – که اخیرا به عنوان مسؤول خاورمیانه و ایران به کاخ سفید نقل مکان کرده- این محور از برنامه را تدوین و تئوریزه کرده بود. اگر چه برخی عناصر شاخص مدعی اصلاحات، طراحان اصلی را در تهیه نرم‌افزار این پروژه کمک کردند، اما نسخه اجرایی آن تنها 10 روز قبل از انتخابات 22 خرداد ماه به فرستاده آنها تحویل شد و بلافاصله در تاریخ 17 خرداد 88 در ستاد اصلی آشوب طلبان در منطقه «قیطریه» تهران درباره سازماندهی شبکه‌های سیاسی، مالی و میدانی (اوباش) تصمیم‌گیری و هماهنگی به عمل آمد. پروژه مذکور بر اساس هدف حداکثری «براندازی موفق رژیم» و هدف حداقلی«ایجاد اختلال در عصب مرکزی حاکمیت» (فلج کردن نظام کلان تصمیم‌گیری) تعریف شده بود. از بین رفتن امنیت اقتصادی و توقف رشد سرمایه‌گذاری خارجی(با تعبیر کودتای اقتصادی علیه دولت احمدی‌نژاد) به عنوان کمترین و بدترین دستاورد پروژه مذکور مورد توجه قرار گرفته بود. فرستاده اصلاح‌طلبان در مذاکرات با آمریکایی‌ها وقتی از دستیاران اوباما شنید، واشنگتن فقط به «رژیم] change تغییر]» (براندازی نظام) و بر پایی یک دولت (حکومت) مقبول آمریکایی در ایران می‌اندیشد، به آنها گفت: «زمینه تغییر اساسی حکومت» در شرایط فعلی وجود ندارد، اما همفکرانش (اصلاح طلبان ساختار شکن) برای تغییر دولت و کنار زدن احمدی‌نژاد، به عنوان ضرورت انجام تغییر ساختاری مصمم و متحد هستند و حتی بعضی شخصیت‌های مهم محافظه کار(اصولگرا‌نماها) را هم در کنار خود دارند. وی به آمریکایی‌ها همچنین گفت، پروژه «رژیم change»، صرفا می‌تواند بعد از قطع (توقف) حضور احمدی‌نژاد در دولت و روی کار آمدن یک دولت سکولار در دوره دهم اجرا شود. فرستاده مجریان طرح آشوب در مذاکرات سری خود با هیات عالیرتبه آمریکایی همچنین توضیح داد، شانس پیروزی نامزد اصلاح‌طلبان زیاد نیست و آنها باید برای شنیدن خبر پیروزی محافظه کاران در انتخابات 12 ژوئن 2009 (22 خرداد 88) آماده باشند. با اینکه مقامات رژیم واشنگتن از عوامل خود در ایران انتظار داشتند نامزد اصلاح‌طلب را به شیوه‌ای مدیریت کنند که بتواند کودتای رنگی (پروژه مخملی) را با نتیجه براندازی نظام محوریت کند، اما در نهایت پذیرفتند، حداکثر به«دولت بدون احمدی‌نژاد» تن بدهند یا حداقل شاهد روی کار آمدن «احمدی‌نژاد ضعیف شده» باشند. آمریکایی‌ها «احمدی‌نژاد ضعیف شده» را با دو شاخص «آرای پایین و اقتصاد ضعیف» تعریف کردند و تمام امیدشان این بود که گستردگی و عمق اغتشاشات در تهران و 8 شهر بزرگ ایران چنان باشد که بتواند: 1- محیط سیاسی را نامطمئن (دچار بی اعتمادی) کند، 2 – مناسبات دیپلماتیک تهران را با کشورهای توسعه یافته بر هم بزند و 3- مسیر سرمایه‌گذاری خارجی در ایران را مسدود کند. در طرح موسسه امریکن اینتر پرایز و موسسه سیاست خاورمیانه واشنگتن آمده بود که حتی در صورت پیروزی نامزد اصلاح‌طلب هم باید به میزان آرای احمدی‌نژاد اعتراض و با القای بروز تقلب به نا آرامی‌ها دامن زد. یکی از ناظران آمریکایی پروژه مذکور – مستقر در دوبی(یکی از محل‌های ملاقات نماینده مدعیان اصلاحات با هماهنگ‌کننده آمریکایی) – هفته گذشته در آخرین تماس اینترنتی خود به عوامل آشوب در تهران پیغام داد، مطابق دستورالعمل بعد از انتخابات (شنبه) باید حداقل تا یک هفته اعتراضات آرام و بدون درگیری برپا می‌شد و پس از آن وارد فاز «شورش گرم» (تخریب و آتش سوزی و کشتار) می‌شدید، اما درگیری‌های زود هنگام و شتابزده (از شنبه شب) حکومت را هوشیار و مردم را ناراحت کرد و در نتیجه پروژه را ناکام گذاشت. در طرح اولیه پروژه رنگی نیز بر اساس نظر دنیس راس آمده بود، تبدیل زود هنگام جنبش اجتماعی به حرکت خشن موجب «جوانمرگ شدن جنبش» می‌شود. در گزارش محرمانه موسسه سیاست خاورمیانه واشنگتن که دوشنبه شب (1 تیر 88) به عنوان نتیجه ارزیابی تحولات بعد از انتخابات ایران در اختیار «دنیس راس» قرار گرفت، تاکید شد ضعف دیپلماسی عمومی آمریکا در قبال ایران و ناهماهنگی سفارتخانه‌های کشورهای همپیمان واشنگتن در تهران سبب شد، پروژه تابستان داغ 2009 (براندازی نظام یا تضعیف نظام) به درستی فرماندهی نشود. این گزارش از قانون شکنان و اغتشاشگران به عنوان مردم کم تعداد، دارای نیاز (عقده) تفریح و سربازان بی فرمانده نام برد و با تحلیل رفتار نظام در قبال تحولات مذکور تاکید کرد: جمهوری اسلامی، محاسبه‌گر و زرنگ است. به گزارش ایرنا، باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا یک روز قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در کشورمان، طی یک کنفرانس خبری در کاخ سفید گفت: از مشاهده منازعه جدی در ایران «خوشحال و هیجانزده‌ایم»، در سخنرانی‌ام در قاهره پیام شفاهی (به ایرانیان) دادم که انجام تغییر امکان‌پذیر است و اکنون مشاهده می‌شود، مردم ایران به گزینه‌های جدید تمایل دارند. هر کس در انتخابات پیروز شود، همین که منازعه جدی در ایران اتفاق افتاد، به پیشرفت ما کمک زیادی خواهد کرد.
اوباما در قاهره چه گفته بود؟
رئیس‌جمهور تازه‌کار آمریکا اواسط خرداد ماه سال جاری به میزبانی دانشگاه‌های قاهره و الازهر در پایتخت مصر طی سخنانی ابتدا «مقابله با افراط‌گرایی خشونت طلب در همه شکل‌ها» را نخستین دغدغه خود دانست و سپس با اشاره به موضوع سلاح (!) هسته‌ای، «تنش میان آمریکا و جمهوری اسلامی ایران» را مطرح و بلافاصله به بهانه بحث درباره دموکراسی اظهار کرد: با نتایج انتخابات مسالمت آمیز مخالف نیستیم. رئیس جمهوری آمریکا گویا در چیدمان واژه‌ها در این عبارت دقت کرد تا این خط را به دوستان خوب واشنگتن القا کند که اگر «‌انتخابات مسالمت‌آمیز» داشته باشید، نمی‌توانیم برای‌تان کاری کنیم، مگر آنكه یک انتخابات پر‌تنش و پر منازعه برگزار شود تا دست کاخ سفید برای کمک سیاسی، رسانه‌ای و مالی به کودتاچی‌ها باز باشد. اوباما در ادامه سخنانش از موضع حاکم جهان خطاب به دولت‌ها گفت: شما باید قدرت خود را با رضایت مردم و نه با زور و فشار حفظ کنید و…. رئیس جمهور ایالات متحده انگار از تمام مراحل تدوین شده برای ایجاد آشوب‌های بعد از انتخابات در ایران خبر داشت که پیشاپیش از قانون‌شکنان و عوامل اغتشاش و آشوب به عنوان نماد نارضایتی مردم(!) که البته با «زور و فشار» سرکوب می‌شوند(!) یاد کرد. گفتنی‌های بیشتری درباره جزئیات این طرح براندازی، هویت عناصر اصلی ستاد آشوب در تهران، کیفیت انتقال نیروهای ناراضی یا دانشجویان یک دانشگاه غیردولتی به تهران، چگونگی پیوند زدن بعضی اقشار با اغتشاشگران خیابانی، تامین‌کنندگان منابع مالی آنها و بویژه پشتیبانی رسانه‌ای آشوب‌ها از سوی انگلیس درسطح جهان و منطقه، مطابق تقسیم کار صورت گرفته میان واشنگتن، لندن و اصلاح‌طلبان افراطی وجود دارد که در زمان مقتضی در اختیار افکار عمومی قرار می‌گیرد
منبع : روزنامه وطن امروز