سردار سیدمحمد باقرزاده رئیس کمیته مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح در روز یکشنبه ۴ اردیبهشت از پیدا شدن پیکر «شهید عبدالحسین برونسی» همراه با پلاک هویت، بخشی از صفحات قرآن به همراه جانماز و مهر، سربند لبیک یا خمینی (ره) و لباس بادگیر خاکی منقوش به آرم خبر داد اما خانواده شهید برونسی عدم قبول این مسئله را به گفته شهید برونسی مرتبط کرده و تاکید کردند شهید برونسی در آخرین دیدارش با خانواده گفته بود که «شک نکنید، جنازه من برنمیگردد و اگر بعد از چند سال استخوانی آوردند و گفتند این مال من است، باور نکنید.»
پس از اینکه پیکر شهید تازه کشف شده به همراه مستندات برای بررسی خانواده و دوستان این شهید به مشهد فرستاده شد و خانواده شهید برونسی هویت این پیکر را تأیید نکردند آزمایش DNA بر روی پیکر و خانواده شهید برونسی انجام گرفت و جواب این آزمایش مثبت اعلام شد.
عباسعلی برونسی فرزند شهید برونسی گفت: طی تماسی که دکتر تولایی با مادر داشتنند اعلام کردند که جواب آزمایش DNA مثبت بوده و این پیکر متعلق به شهید برونسی است.
وی گفت: مادر هم این مسئله را تأیید کردند و ما دیگر صحبتی نداریم و امروز بعد از ظهر قرار است مادر بازمانده پیکر پاک شهید را ببینند و به دنبال آن مقدمات برگزاری مراسم تشییع را انجام خواهیم داد.
شهید عبدالحسین برونسی در سال ۱۳۲۱، در روستای «گلبوی کدکن»، از توابع تربت حیدریه، قدم به عرصه هستی نهاد. از همان اوان کودکی روحیه ستیزه جویی با کفر و طاغوت، با جانش عجین بود؛ کما اینکه در کلاس چهارم دبستان، به خاطر بیزاری از عمل معلمی طاغوتی و فضای نامناسب درس و تحصیل، مدرسه را رها میکند. در سال ۱۳۴۱، به خدمت زیر پرچم احضار میشود که به جرم پایبندی به اعتقادات اصیل دینی، از همان ابتدا، مورد اهانت و آزار افسران و نظامیان طاغوتی قرار میگیرد.
شهید برونسی در سال ۱۳۴۷ با خانوادهای روحانی وصلت میکند و این ازدواج سرآغاز انسجام مبارزات بیوقفه او با نظام طاغوتی حاکم بر کشور بود. در همین سال، اعتراضات او به برخی خدعههای رژیم پهلوی (مثل اصلاحات ارضی)، به اوج خود میرسد که در نهایت، به رفتن او و خانوادهاش به شهر مقدس مشهد و سکونت در آنجا میانجامد، که این نیز فصل نوینی را در زندگی او رقم میزند.
شهید برونسی پس از چندی، به کار سخت و طاقت فرسای بنایی روی میآورد و رفته رفته، در کنار کار، مشغول خواندن دروس حوزه نیز میشود و بعدها به علت شدت یافتن مبارزات ضد طاغوتیاش و زندان رفتنهای پی در پی و شکنجههای وحشیانه ساواک، و نیز پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی و ورود او در گروه ضربت سپاه پاسداران، از کار بنایی باز میماند و با شروع جنگ تحمیلی به جبهه رهسپار میشود.
به خاطر لیاقت و رشادتی که شهید برونسی از خود نشان میدهد، مسؤلیتهای مختلفی برعهده او گذارده میشود. وی قبل از عملیات خیبر به فرماندهی تیپ ۱۸جوادالائمه (ع) منصوب میشود و دراین سالها رشادت و ایثارگری او زبانزد خاص و عام بود تا آنجا که دشمن چنان هراسی از شهید برونسی داشت که برای سرش جایزه تعیین کرد.
این سردار سرفراز بعد از زیارت خانه خدا به مرحلهای از شهود رسیده بود که زمان و مکان شهادت خودش را میدید و سرانجام در عملیات بدر، پس از رشادت بسیار در چهار راه خندق در ۲۵/۱۲/۶۳ به شهادت رسید اما همچنانکه بارها به خانواده و دوستانش گفته بود پیکرش به خانواده بازنگشت و طی مراسم نمادینی در ۹ اردیبهشت ۶۴ پیکر پاکش در شهر مقدس مشهد تشییع و مزاری به یادبودش گلباران گردید.
Sorry. No data so far.