بنده این توفیق را داشتم که چند بار خدمت حضرت آیتالله العظمی بهجت شرفياب شوم. یکبار در زمانیکه مسئولیت دبیر کلی مجمع جهانی اهلبیت را به من محول کرده بودند، خدمتشان رسیدیم، ایشان هم محبت کردند و شاید بیش از یک ساعت مطالب و توصیههایی را فرمودند که در خدمت به اهلبیت (علیهمالسلام) و راه نورانی ائمه اطهار (عليهمالسلام) باشیم و ما استنباطمان این بود که از آن فرصت استفاده کردند برای اینکه راه را به ما نشان بدهند تا ما بدانیم که در مکتب اهلبیت چهکار باید بکنیم. وقت زیادی را برای این کار اختصاص دادند و علیرغم اینکه سن بالایی داشتند و صحبت کردن طولانی هم برایشان کسالتآور بود، اما با شوق و رغبت، صحبتهای بسیار سازنده، مثبت و مبسوطی فرمودند؛ نکتهای که در بيانات ایشان ظهور داشت، نگرانی آشکارشان از وهابیت در جهان اسلام بود. وهابیت را یک خطر مهم برای مسلمانان و هویت اسلامی میدانستند. در آن صحبت نکاتی را اشاره کردند و این خود نشانگر این است که نهتنها مرحوم آیتالله العظمی بهجت به خودسازی و تعالی روح و نفس توجه داشتند و همواره در مراقبت و پیشرفت در سیر و سلوک بودند، بلکه در اهتمام و دقت به مسائل اجتماعی هم وارد عرصه میشدند و نسبت به سرنوشت مسلمانان نگرانی داشتند.
مرحوم آیتالله العظمی بهجت، آخرین بقیه الله سلف شاگردان مرحوم آیتالله سید علی آقای قاضی بود و در دنباله سلسله عرفای شیعه که از مرحوم آقای شوشتری، ملا حسین قلی همدانی، شیخ محمد بهاری و سیدعلی آقای قاضی شروع میشد و ادامه پیدا میکرد تا مرحوم علامه طباطبایی. رهروان راه اهلبیت هم در زمينه سیر و سلوک و تعالی روح خود تلاش ميكنند و هم از مسائل اجتماعی و سیاسی دنیای معاصر و ایران و کشورهای اسلامی بیخبر نیستند، بلکه به آن اهتمام دارند، مصداق اتم این تفکر را در زندگی امام خمینی میتوانیم پیدا كنیم. شروع نهضت اسلامي امام (رحمتالله عليه) آثار و برکات وجودی ایشان در بر پایی انقلاب اسلامی، در تاریخ علمای شیعه بعد از غیبت بینظیر بود.
ما در زمان امیرالمؤمنین علی (علیهالسلام) نبودیم که ببینیم شاگردان و اصحاب ایشان مثل کمیل زیاد، حجر بن عدی چگونه زندگی ميكردند اما اشخاص بزرگی همچون امام خمینی (رحمتاللهعلیه)، مرحوم آیتالله العظمی بهجت و مرحوم علامه طباطبایی؛ کمیلها، حجر بن علیها، میثمها و سلمانهای عصر ما هستند و اینها نگهدارندگان اصلی پرچم اهلبیت (عليهمالسلام) هستند که از یکسو با عرفان، سیر و سلوکشان را بهسمت حق ادامه میدهند و از سوی دیگر به لحاظ زهد و تقوا الگو هستند، بهگونهای که تا مردم آنها را میبینند به یا خدا میافتند. اين بزرگان بهلحاظ آشنايیشان با فلسفه اسلامی و کلام شیرینشان، از حصار بسیار متین و قدیم تشیع و اسلام دفاع میکنند. در حقیقت از دست دادن شخصيت عظيمي مانند حضرت آیتاللهالعظمی بهجت صدمه بزرگی بر عالم تشیع بود که امیدوارم شاگردان و اعقاب آن بزرگوار بتوانند همچنان پرچمدار این طریق نورانی باشند.
Sorry. No data so far.