پس از سفر اخیر رئیس‌جمهور کشورمان به نیویورک و با توجه به مصاحبه اختصاصی وی با چند رسانه آمریکایی خاص، در خبرها آمد که مسئولان نشریه «امریکن فری پرس» در نامه‌ای به دکتر احمدی‌نژاد از مصاحبه نکردن وی با این رسانه، اظهار ناراحتی و ابراز گلایه کرده‌اند.
در همین زمینه، نادر طالب‌زاده کارگردان و مستندساز کشورمان که اطلاعات جالب و دقیقی درباره این نشریه، مسئولان آن و اعتقادات و تفکرات آنها دارد در گفت‌وگو با «تابناک» به مواردی اشاره کرده است که در زیر می‌آید:
… و من مانده‌ام که چرا…؟!
«امریکن فری پرس»، تنها نشریه ضدصهیونیستی در آمریکاست که در واشنگتن منتشر می‌شود و در گذشته به نام «اسپات لایت» بوده که سازمان‌های امنیتی آمریکا آن را بستند. در این باره باید بگویم که «اسپات لایت» اموالش مصادره شد و «ویلیس ای. کارتو» به دردسرهای بزرگ قضایی افتاد و همه اینها به خاطر همین موضع ضد صهیونیستی است که این هفته‌نامه داشت. اینها از زمان جنگ تحمیلی تنها نشریه‌ای بودند که در غرب از موضع ایران دفاع می‌کردند. این نشریه، هفته‌نامه‌ای است که در میان مردم وطن‌پرست و طبقه متوسط و روشنفکر آمریکا طرفداران بسیاری دارد، به گونه‌ای که نزدیک به ششصد هزار تیراژ چاپی آن است و چندین میلیون تیراژ اینترنتی دارد و مشخصه اصلی آن، انتقاد از سیاست خارجی آمریکاست و طرفداری از آنانی که در محاصره سیاست‌های اسرائیلی بودند.
سه نفر در این مطلب به نام آنان اشاره شد که نخستین آنان، «ویلیس ای کارتو» است. او نویسنده مسن تاریخ آمریکاست و در واقع مجله دیگری دارد، در بازنگری دوباره تاریخ. کارتو در ویکیپدیا به مشهورترین نویسنده آمریکایی ضداسرائیلی معروف است. ویلیس ای کارتو نامه‌ای نوشته است به آقای احمدی‌نژاد، مبنی بر این که چرا وقتی ما از شما درخواست مصاحبه می‌کنیم، وقت ندارید، حال آن که به همه نشریاتی که صهیونیست و ضد ایران هستند در آمریکا وقت دادید؟ البته در این باره باید گفت، این اشتباهی بوده و عمدی در کار نبوده و می‌توان بیشتر آن را بی‌توجهی خواند.
امریکن فری پرس مثل واشنگتن پست و نیویورک تایمز نیست، ولی در میان افراد روشنفکر آمریکایی که منتقد سیاست‌های خارجی آمریکا و طرفداری بی‌منطق آمریکا از اسرائیل هست، محبوبیت دارد و همه آن را می‌شناسند.
سه سال پیش، «مایکل کالینز پایپر» در نیویورک با آقای احمدی‌نژاد، ملاقات کوتاهی داشت که پس از آن، عکس وی در این مجله چاپ شد و باید بگویم که من نیمی از کتاب‌هایی را که مایکل کالینز نوشته، با خودم به ایران آوردم و معاونت پژوهشی ارشاد نیز آنها را ترجمه و سپس چاپ کرد؛ عناوین اینها همچون «اورشلیم جدید» و «نقدی بر صهیونیزم در آمریکا»، کتابی به نام «داوری آخر» که شاید ده بار تجدید چاپ شده است (قتل کندی به خاطر طرفداری از متوقف کردن رژیم اسرائیل از ساخت بمب اتم بود که به همین خاطر کشته شد و نه به خاطر چیز دیگر) که با هشتصد صفحه سند و مدرک این اثبات شده است.
آخرین کتاب پایپر به نام «JUDAS GOATS» است؛ خائنان داخل آمریکا؛ به مردم آمریکا، چه در حوزه هالیوود و چه در حوزه سیاست، همه این اسامی همه مشهورند، ولی در واقع مردم آمریکا را گمراه می‌کنند. یکی از آنان، «مایکل مور»، دیگری «بیل کیلینتون» و «هیلاری کلینتون» است؛ کتاب مفصلی است که در لیست مشخص همه آنها آمده است. این کتاب، افراد را خیلی زیرکانه و ظریف افشا می‌کند که چگونه جماعت بسیاری را گمراه می‌کنند. البته نام کتاب هم از این برگرفته شده که در تاریخ سلاخی در اروپا، هر وقت می‌خواستند گوسفندها را به سلاخی ببرند، یک بز مخصوص به نام «بز یهودا» جلو می‌افتاد و این گله صد رأسی را به درون سلاخ‌خانه می‌برد و سپس بز از طرف دیگر بیرون می‌آمد و مشغول علف خوردن می‌شد و گوسفندها به این شکل سلاخی می‌شدند؛ این در واقع معرفی «JUDAS GOATS» آمریکاست.
مایکل کالینز پایپر برای کنفرانس هولوکاست به ایران دعوت شد و آمد و مقاله مفصلی هم درباره وضع ایران پس از این کنفرانس نوشت.
نکته دیگر که در امریکن فری پرس هست، این که وقتی که رئیس‌جمهور نامه‌ای نوشتند به مردم آمریکا، هیچ نشریه‌ای آن را چاپ نکرد؛ یعنی از واشنگتن تایمز گرفته تا نیویورک تایمز و… هیچ کدام این چند صفحه نامه رئیس‌جمهور به مردم آمریکا را در ازای هیچ مبلغی چاپ نکرد، اما تنها نشریه ای که این کار را انجام داد، امریکن فری پرس بود. هنگامی که این خبر به من رسید، زنگ زدم به «ای اف پی» و با کارتو صحبت کردم و او گفت لازم نیست شما این را به ما بگویید، من الان از چاپخانه می‌آیم و متن نامه را در صفحه وسط بدون حذف حتی یک کاما چاپ کردیم و هیچ مبلغی هم نمی‌خواهیم و این کار را به عنوان وظیفه حرفه‌ای خود می‌دانیم.
من هم با ویلیس کارتو و هم با پایپر حرف زدم و در کل با همه اعضای امریکن فری پرس مصاحبه مفصل کردم که اینها در سریال «آمریکا شمارش معکوس» آمده است و شاید ده بار تلویزیون اینها را به نمایش گذاشته است و متاسفانه من فکر می‌کنم هر دوی این آقایون در فیلم انتخاباتی آقای رئیس‌جمهور هم هستند.
به هر روی یک، ناهماهنگی ناشی از شلوغی وجود داشت که غیر عمدی بود و از این دست اتفاق‌ها پیش می آید، ولی دلم بسیار سوخت و برای همین، نامه‌ای برایشان نوشتم و گفتم کاملا غیرعمدی بوده؛ بنابراین، امیدوار باشیم که آقای احمدی نژاد از آنان برای یک مصاحبه اختصاصی دعوت کنند.
ویلیس کارتو در مصاحبه‌ای که سه سال پیش با او داشتم، جمله معروفی گفت در پاسخ به این که اگر آمریکا به ایران حمله کند، چه اتفاقی خواهد افتاد. او در پاسخ من گفت: اگر آمریکا به ایران حمله کند، آن پایان آمریکاست و این را تلویزیون بارها پخش کرد. تعجب می‌کنم که آدم‌ها حساس نیستند به این که این چه می‌گوید؛ یعنی یک نفر از ایران به نمایندگی رفته به آنجا و این فیلم را تهیه کرده و کسی کار ندارد که این نشریه چیست و در کل حساسیتی در کار نیست.
جنگ نرم را جدی بگیرید. اولا کسانی که در این جنگ نرم دارند کاری انجام می‌دهند، آثارشان به نمایش درآمده و همه آن را دیده‌اند و امروز که مقام رهبری این حساسیت را بر سر این موضوع افزایش دادند و تأکید کردند، بر آن توقع می‌رود که این گونه اشتباهات رخ ندهد.
در این باره، یادآور شوم که دو ماه پیش، دفتر ریاست‌جمهوری به خبرنگار ارشد شبکه 4 فرصت مصاحبه داد و شب عید هم پخش شد. من اعتراض کردم که این شبکه، درست یک هفته پیش از آن، فیلم توهین‌آمیز و ساختگی به دست منافقین در حد یک سایه سخنگو با صدای نامفهوم به نمایش گذاشت تا حتی نتوان آن را ردگیری کرد، مبنی بر این که این یک بسیجی است که از جنایات انجام شده در ایران به انگلیس پناهنده شده است؛ جنایاتی چون تجاوز به صدها زن و …. .
چیزی که بود این که اینها را این شبکه بارها پخش کرد. انگاه ما یک هفته پس از آن به خبرنگار این شبکه وقت می‌دهیم که به ایران آمده و مصاحبه اختصاصی بگیرد و وسط مصاحبه از رئیس‌جمهور بپرسد که نظر شما درباره جنایات و مفسده‌ها و … که بسیج مرتکب آن می‌شود، چیست که ایشان از تعجب مانده بودند که این خبرنگار از چه چیزی صحبت می‌کند. البته او هم آنقدر شرف نداشت، بگوید فیلمی پخش شد که در آن سایه‌ای بود که …. که البته همه منتقدان هم به این فیلم اعتراض و آن را رد کردند. اما ایران در برابر این کار شبکه، هیچ اعتراضی نکرد و درست دو ماه پس از آن بود که «سی‌ان‌ان» دوباره آن را پخش کرد که من در همین “تابناک” به آن اعتراض کردم.
و هم‌اکنون هم عرض می‌کنم، مایه بسی تأسف است که ما به نویسندگان و گردانندگان این نشریه وقت مصاحبه نمی‌دهیم؛ اما به شبکه‌ای که این جنایات را مرتکب شده است وقت مصاحبه می‌دهیم و من در این میان مانده‌ام!
Sorry. No data so far.