نامه دوم دانشجویان دانشگاه تهران به فرهاد رهبر

جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران در دومین نامه خود خطاب به فرهاد رهبر، رئیس این دانشگاه، مراتب اعتراضشان نسبت به وضعیت حجاب در دانشگاه تهران را اعلام کردند.

در ابتدای این نامه با انتقاد از عملکرد ضعیف مسئولین دانشگاه در حوزه فرهنگ خطاب به رئیس دانشگاه آمده است: “طی هفته گذشته که بسیاری از رسانه‌ها متن نامه اول جمعی از دانشجویان را منتشر کردند، شما و مسئول نهاد رهبری، مثل همیشه تنها کاری که کردید، مصاحبه بود و برگزاری جلسات و شوراهایی که آن قدر نظریه پرداخته‌اند که دیگر زونکن‌ها را توان بایگانی آنها نیست، شوراهایی که ابتر بودن آنها را در حوزه فرهنگ، سال‌هاست لمس کرده‌ایم؛ این مصاحبه‌ها و شوراها، برای هزاران دانشجویی که از شما انتظار کار مناسب و ملموس داشتند، نوعی تمسخر به حساب می‌آمد!”

*طبق آیین نامه، زنان در محیط تحصیل باید از پوشش اسلامی استفاده کنند

به گزارش خبرگزاری فارس، این دانشجویان در ادامه نامه خود، برخی بندهای آیین نامه شورای عالی انقلاب فرهنگی (مصوب سال66) درباره حجاب و عفاف در محیط های آموزشی را که سال ها مغفول مانده بود، آورده اند:

“اماکن عمومی مانند قرائت‌خانه، کتابخانه و خوابگاه‌ها و اتاق‌های غذاخوری باید برای زنان و مردان جدا باشد یا برای هر جنس از نوبت جداگانه استفاده شود.

روابط میان استادان و دانشجویان و کارمندان باید مطابق با مقررات دانشگاهی و ضوابط اخلاق اسلامی باشد و هرگاه کسی خلاف آن را مشاهده کرد، بنابر اصل نهی از منکر به متخلفان تذکر دهد و اگر تذکر او موثر واقع نشد مراتب را به مقامات مسئول دانشگاه اطلاع دهد.

زنان در محیط کار و تحصیل باید از پوشش اسلامی استفاده کنند و از پوشیدن لباس‌‌های تنگ و زننده و آرایش و تبرج پرهیز کنند و مردان نیز نباید از لباس‌های زننده استفاده کنند.

مسئول اجرای این آئین‌نامه روسای دانشگاه‌ها و مدارس عالی خواهند بود که می‌توانند با کمک کمیته‌های انضباطی یا هیات‌های رسیدگی به تخلفات اداری، به تخلفات رسیدگی نمایند.”

این‌ها قوانین دانشگاه ماست، که شما مسئول آن هستید؛ بگذارید همین جا تا یادمان نرفته، بگوییم که مسئول یعنی پاسخگو.

*چرا گروه اندکی می‌خواهند فضای دیکتاتوری ایجاد کنند؟

دانشجویان همچنین از اقلیت هنجارشکن دانشگاه که در هفته گذشته اقدام به پاره کردن نامه اول و درگیری با دانشجویان ارزشی کرده بودند، انتقاد کرده و نوشته‌اند: “چرا باید گروه بسیار اندکی سعی کنند با سیاسی جلوه دادن این حرکت، فضایی دیکتاتوری ایجاد کرده، و امکان گفتگو، تفکر و آزادی را سلب نمایند؟ آیا رقابت برای خودآرایی، تبرج و خودنمایی، دانشجویان را از تحصیل درست و مناسب باز نداشته و باعث تخریب فضای علمی نشده است؟ با وجود معضلات پیش آمده کدام عقل سلیمی باور می‌کند که پوشش و رفتار فرد در جامعه، امری شخصی است و به جامعه مربوط نمی‌شود؟”

*حمایت تعداد زیادی از دانشجویان و اساتید از نامه اول

در قسمت پایانی این نامه به حمایت تعداد زیادی از دانشجویان و اساتید دانشگاه از نامه اول درباره حجاب و عفاف اشاره شده و تصریح شده است: “در چند روز گذشته تعداد زیادی از دانشجویان و اساتید محترم دانشگاه تهران و دیگر دانشگاه‌های کشور، موافقت و حمایت خود را از این حرکت اعلام داشتند. به همین خاطر این بار با پشتوانه هزاران دانشجوی دلسوز و علاقمند به فضای منطقی علمی و سالم دانشگاه، همچنان بر مطالب گذشته خود تاکید کرده و نیز مجدداً تصریح می‌کنیم که وظیفه قانونی و انسانی ریاست دانشگاه و مسئول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری و البته همه دانشگاهیان، علاوه بر ترویج فرهنگ و ارزش‌های والای انسانی، جلوگیری از واژگونه شدن کرامت انسان و ریخته شدن قبح و حرمت گناه و فساد؛ و برخورد با اندک افراد حریم‌شکن می‌باشد.”