چندی است که حجاب و بد حجابی موضوع اول برخی محفال و رسانه ها شده است. دولت نیز قانون عفاف و حجاب را به اجرا گذاشته است. عده ای راه حل هایی را نیز برای برطرف کردن آن ارائه داده اند. و از همه مهمتر رهبری در دیدار مسئولان نیروی انتظامی مستقیماً بر برخورد با برهم زنندگان فضای عفاف تاکید فرمودند.
اما با این حال برخی معتقدند که اساساً اینها همه جنجالی رسانه ای است و وضعیت حجابِ امسال با سالهای قبل تفاوت چندانی ندارد. عده ای از گروه مذکور در علت این جنجال آفرینی ها چنین میگویند که اکنون که شرایط، به مرور برای مجازات سران فتنه و نیز مفسدین اقتصادی مهیا شده است، برخی میخواهند با تیتر اول کردن این موضوع، آن را در صدر توجهات قرار دهند؛ بلکه از این رهگذر، بتوانند پشتوانه مردمی قوه قضائیه را برای محاكمه اين متهمان – حداقل تا مدتی- سلب نمایند. یعنی هم توجه مردم را به موضوعاتی دیگر عطف کنند و هم اینکه از آنجائیکه که بخشی از مردمِ حامی نظام خود در زمره بدحجابان هستند، این فرصت خوبی است که برخورد نظام با آنها، ایشان را از صحنه دفاع از نظام بیرون بزند. در نتیجه معتقدند عده ای با چنین توطئه ای و مانور بیش از حد روی موضوع بدحجابی، نه تنها قصد خیری نداشته بلکه آن را دستاویزی برای ادامه حیات فتنه گری خود قرار داده اند.
اما برخلاف تحليل مذكور به نظر ميرسد که موضوع، کاملاً جدی است. امسال وضعیت حجاب نه تنها با سالهای گذشته متفاوت است بلکه فاجعهناک است. خبرها نیز حاکی از برنامه ریزی های سازماندهی شده، منسجم و پنهانی برای پروژه کشف حجاب است. شاید اجرای طرح عفاف و حجاب آنهم توسط دولتی که پیش از این سهل انگاریهای فراوانی در امر فرهنگ از خود نشان داده، یا برنامه های بیش از پیشِ صدا و سیما با موضوع عفاف و نیز صحبتهای رهبری درباره این موضوع، همگی برای نمایش جدی بودن این معضل کفایت کند. اما با تحلیلی مختصر نیز میتوان گفت که اکنون دشمن از فضای داغ سیاسی بعد از انتخابات در حال سوءاستفاده بوده و در حالیکه به برکت فتنه اخیر، جبهه های سیاسی کشور مستحکم تر و غیر قابل نفوذتر از پیش شده است، سعی دارد تا این بار هجومی بیش از پیش به فرهنگ را بوسیله ترویج مظاهر بیشتری از بدحجابی رقم بزند. و متاسفانه وجود برخی عناصر فرهنگی کژفکر در دولت فعلی، که هیچ سازگاری با اصولگرایی ندارند، مبارزه را اندکی دشوار کرده است. نه تنها مدیریت فرهنگی و سینمایی کشور بیش از پیش راه را برای ابتذال باز نموده است؛ بلکه مخالفت های تلویحی با برخوردهای انتظامی با مخالفان اخلاق و حجاب نیز که چندی پیش با جمله ای با این مضمون که «در برخورد با مجرمان نباید تحقیری صورت بگیرد» توسط رییس دولت اعلام شد، همگی راه را دشوارتر مینماید. [حال آنکه اساساً مگر مجازاتی هم هست که حتی اندکی در آن تحقیر نباشد؟ از زندانی کردن گرفته تا اعدام و سنگسار، همگی انسان را در برابر دیگران خجالت زده خواهد کرد. گذشته از اینکه حساب گناههای آشکار و علنی را نیز باید از گناهان پنهان جدا کرد که بدحجابی از نوع اول آن است!] از طرفی نیروی انتظامی نیز به هر دلیلی در اجرای طرح امنیت اخلاقی کوتاهی مینماید و بلکه اصلاً آنرا اجرا نمیکند. اما واقعاً چاره چیست؟
در جامعه ای که اساساً اکثریت مردمش با اسلام تنیده شده اند، بهترین و قدرتمندترین ابزار و بلکه با جرأت میتوانم بگویم تنها ابزار، خود مردم اند. یعنی حضور مردم در صحنه مبارزه با فتنه. حال چه فرهنگی باشد، چه سیاسی و یا حتی اقتصادی. و البته این منافاتی با وظایف قانونی قوا ندارند. کار فرهنگی و برخورد انتظامی، باید باشد، اما تا هنگامیکه مردم پشت این قوا نباشند، همان میشود که طرح امنیت اخلاقی با مخالفت فلان مسئول زمین خورده و یا کار فرهنگی با عزل مقام و مسئولی دیگر، تعطیل می شود.
تنها راه چاره مردمند و بس. یعنی باید آن دسته از کارهای فرهنگی که اتفاقاً مخاطبش اکثریت مقیّد مردم ایران اند دوچندان شود، نه در جهت بهبود حجاب ایشان! (که عموماً آنها در عفاف و حجاب نقص فاحشی ندارند) بلکه در جهت «آگاه سازی» مردم ایران به ابعاد و عوارض این فتنه. چراکه اگر «آگاه سازی» بموقع صورت نگیرد این فتنه نیز -اگرچه در هر حال برطرف خواهد شد – اما پیش از دفع فتنه، هزینه های بسیاری را بر ما تحمل خواهد کرد. بقول آقاي پناهیان رفتارهای ساختارشکنانه و منافقانه آنقدر بیشتر و بیشتر خواهد شد تا در جامعه «نفرتی عمومی» حاصل گردد و آنگاه لحظه حضور جدی مردم و رفع فتنه است. بنابراین از این جهت که اکثریت جامعه ما حقیقتاً مسلمان اند جای هیچ نگرانی نیست که این فتنه نیز به سرانجام نخواهد رسید، اما وظیفه متولیان فرهنگی (از رسانه های رسمی گرفته تا افراد آگاه) صرفاً کوتاهتر کردن این فاصله زمانی و کم کردن هزینه هاست با آگاه سازی مردم. تا پیش از این که فتنه گران، با رفتارهای ساختارشکنانه، خود عامل رفع فتنه توسط مردم شوند، متولیان فرهنگی، مردم را به وجود چنین معضلی آگاه سازند تا از هزینه ها کاسته شود. توجه دادن مردم به احادیث و روایات امر بمعروف و نهی از منکر، و نیز صحبتهای علما بخصوص جملات رهبری از قبیل احتمال همیشگی اثر [جز از جانب دول مستکبر] و … محورهای مناسبی برای فعالیت رسانه ها و اشخاص در این حوزه می باشد. به امید آنکه با از رفع این فتنه، اینبار بنیانهای فرهنگی کشور مستحکمتر و به تعبیر رهبری «ضد ضربه و غیر قابل نفوذ» شوند.
Sorry. No data so far.