تریبون مستضعفین– ما، هشته‌ی هشتاد و هشت را فراموش نخواهیم كرد. هشته‌ی هشتاد و هشت، هشت روز، پس از انتخابات ِ نفاق‌سوز است. ما، نخواهیم گذاشت این هشته به فراموشی سپرده شود. ما، روزها و شب‌های این هشته را یادآوری می‌كنیم و چاه ِ ویـلی را كه فتنه‌گران در آن گرفتار آمده‌اند را عمیق‌تر می‌كنیم. ما كاری نمی‌كنیم كه جهت و سمت و سوی ِ ماجراها، به حاشیه كشانده شود و ظلمی كه بر نظام رفت، كوچك شمرده شود.
ما سالگرد و سالگردهای ِ این هشته را یادمان خواهیم گرفت و هر سال در این هشته، به خوش‌گذرانی سر خواهیم كرد. بس كه هشت روز ِ سال ِ پیش حاطره‌های خنده‌آور بر جای نهاده است. بس كه با رفقا، تفاله‌های در گلو مانده‌ی بر آمده از اعماق ظلمت و تاریكی را به چشم، مشاهده كردیم. بس كه خندیدیم به سواد ِ كسانی كه ادعای اجتهاد دارند و به شهریه‌دهی می‌پردازند. بس كه بی‌بی‌چل با آن مصاحبه‌ی تاریخی خنداند‌مان و ما را یاد ِ نظام ِ قبیله‌گی انداخت كه در آن هر طایفه، به اهل ِ خود رای می‌دهد.
ما هر سال را جشن می‌گیریم و پایكوبی می‌كنیم. پای‌مان را نیز بر دفینه‌ی اسلام ِ آمریكایی محكم می‌كوبیم تا آن خاخام‌های صهیونیست ِ پول‌دار یادشان باشد كه سران ِ فتنه را خوب شناخته‌ایم و حضرات ِ نامزد ِ برگشته از ملت و جمهوریت را، سران ِ فتنه نمی‌دانیم و ردِّ آن‌ها را تا نزدیك ِ آن‌ها گرفته‌ایم.
جشن ِ ما، جشنی‌ست كه همه در آن شركت می‌كنند. چه آن رفیق ِ كرمانی كه هیچ وقت طهران را ندیده و چه آن دوست ِ فرمانیه‌نشین كه با سختی، هنوز مثل ِ بچه‌های جوادیه، صاف و صادق مانده است. جشن ِ ما، جشن ِ پایان ِ نفاق و دو رویی‌ست. جشنی‌ست بر آمده از یك آزمون ِ عالی، كه به مدد ِ رسانه‌های غربی و غرب‌زده و به مدد ِ هوش و سواد كروبی و لجاجت‌های موسوی رخ داده است. جشن ِ ما، جشن ِ آزادی‌ست از قید و بندهای عقلانیت ِ سكولاری كه حلقه‌ی كیان دامن زد. جشن ِ ما، جشن ِ آزادی از خاندان‌سالاری و حزب‌سالاری‌ست.
ما در این هشته، به اندازه‌ی همه‌ی سی سال ِ گذشته‌ی انقلاب، به چشم، وازده‌گی‌ها را دیدیدم. ما به چشم ِ خویش دیدیم كه چگونه می‌شود، زنی را روشن‌فكر كرد كه تفكرش به ما قبل ِ قبل ِ جمهوری اسلامی تعلق دارد. ما به چشم ِ خویش دیدم كه چگونه امكان دارد كه كسی ملبس باشد و مثلن یار ِ امام بوده باشد و در عین ِ حال، به اندازه‌ی سال ِ اول ِ طلبه‌گی، عربی نداند. ما هنوز هم به چشم ِ خویش می‌بینیم كه تكیه‌زننده‌گان بر مسندهای راهبردی، هنوز به این تشخیص نرسیده‌اند كه فتنه‌ای بوده است و اتفاقی افتاده است.
ما، این هشته را هیچ‌گاه فراموش نخواهیم كرد. هشته‌ی هشتاد و هشت، هشته‌ی هر ایرانی‌ست. هشته‌ی كسانی‌ست كه دچار توهم نشدند. هشته‌ی كسانی‌ست كه عزیزان‌شان به دست ِ اراذل و اوباش زخمی و مجروح و شهید شدند و نتوانستند، این داغ را فریاد كنند.
ما فعالین فضای سایبری، این روزها را این‌چنین نام‌گذاری خواهیم كرد و در هر روزش، بنا به نام ِ آن روز، مطلب می‌نویسیم.
23 خرداد؛ روز روشن‌فکرترین زن ایران
دختر ِ لرستان و عروس آذربایجان
24 خرداد؛ روز ِ خود خس و خاشاک بینی
25 خرداد؛ روز خشونت مسالمت آمیز
دلجویی از سطل آشغال‌های حادثه دیده
26 روز بی‌بی‌چل
رسانه شمائید
27 خرداد؛ روز آرای باطله
اهدای دکترای افتخاری زبان عربی به کروبی
28 خرداد؛ روز مرگ بر چین و روسیه
ایضاً ترکیه و برزیل و کشورهای اسلامی و 118 کشور غیرمتعهد ــ فقط آقامون آمریکا و انگلیس
29 خرداد؛ روز جهانی بیانیه
رونمایی از بیانیه‌ی شونصدم میرحسین موسوی ـ ثبت بیانیه های موسوی در کتاب رکوردهای گینس
30 خرداد؛ شهیدان زنده‌اند، ما را که کشتند
یادبود سعیده پورآقایی و 72 شهید زنده‌ی زنده‌ی راه سبز امید
[…] گزارش «وبلاگ نیوز» در این یادمان، پایگاه خبری «تریبون مستضعفین» از وبلاگ نویسان و فعالان جامعه مجازی خواسته است تا از […]