22 خرداد دیگر یک روز در تقویم نیست. حتا یک روز خاص هم نیست که هر سال فقط آن را گرامی بداریم. چیزی است فراتر از یادبود پیروزی یک کاندیدا یا جریان در یک انتخابات. این روز، روز قدرت نمایی یک حکومت مردمی است.
22 خرداد یک کلید است. یک کلید واژه که با آن بخش بزرگی از حافظه تاریخی مردم یک سرزمین به وسعت ایران اسلامی گشوده میشود و اتفاقات بسیاری را به یاد می آورد. اتفاقاتی در سال 88 که بر سر یک انتخابات حساس رخ داد. رخ داد هایی که برخی عجیب و غریب و عده ای هم طبیعی بود. و تا سالها از ان یاد خواهد شد.
22 خرداد روز جشن جمهوریت نظام در دهه چهارم انقلاب است. سالروز قدرت نمایی مردم در برابر دشمن و دنباله های داخلی اش و سالروز یک انتخابات چهل میلیونی. 22 خرداد روز جوان شدن این انقلاب در آغاز دهه چهارم از عمر آن است.
22 خرداد سالمرگ دیکتاتوری اقلیت است. سالروز به دست و پا افتادن جنبش اشرافیت در برابر خواست مردم. زمان رو شدن کینه ها علیه این نظام و علنی شدن دشمنی های کهنه علیه ولایت فقیه. 22 خرداد یادآور اتحاد و شکست تمام دشمنان برای به زمین زدن این کشور، انقلاب اسلامی و مردم دین دار آن است.
22 خرداد روز آغاز محک آزمایش همه بود. و روز آغاز سقوط خیلی ها… روز آغاز و یا حتا اوج گرفتن یک فتنه، فتنه ای شدید تر از دجال! که هنوز ادامه دارد…
و این روز را باید به خاطر تمام اینها تبریک گفت. تبریک به ولی نعمتان انقلاب. تبریک به آنها که نلغزیدند و در تمام این یک سال پایمردی کردند. تبریک به مادران شهدای مظلوم فتنه. تبریک به افسران جوان حنگ نرم. و تبریک به رهبر شجاع این انقلاب با این بیت که: “شاید از حادثه می ترسیدیم، تو به ما جرئت طوفان دادی”
Sorry. No data so far.