حوادث ماه مارس و آوریل 2008 در تبت توجه همگان را به این موضوع جلب کرد که آیا بار دیگر جهانیان شاهد تحولات مخملی دیگری – این بار در بام دنیا – هستند یا خیر.
چین در این رابطه بسیار نگران بود، چرا که بازیگران و عاملان این ناآرامی‌ها در تبت در اصل همانهایی بودند که در براندازی دولتها در قلب اورآسیا دخالت داشتند.
ویلیام انگدال (William Engdahl) نویسنده کتاب « یک قرن جنگ: سیاست گذاریهای نفتی انگلیسی و آمریکایی و نظم نوین جهانی» معتقد است که ناآرامی ها در مارس و آوریل 2008 نوعی از انقلابهای رنگین البته این بارانقلاب زرشکی بوده است.
وی می‌گوید: همانند دیگر انقلابهای رنگین، دولت آمریکا با ارائه بودجه به سازمانهای طراح اعتراضهای مخالفان در داخل و خارج تبت از جمله موسسه « وقف ملی برای دموکراسی» (NED) که با بنیاد آلبرت انیشتین در ارتباط بود، باعث ایجاد بی ثباتی در چین شد.
وی همچنین به نقش سازمان غیردولتی « خانه آزادی» و بنیاد تریس (Trace foundation) که توسط جرج سوروس بودجه رسانی می شد، در این ناآرامی ها اشاره کرد.
سازمان وقف ملی برای دموکراسی (NED) توسط دولت ریگان در اوایل دهه 80 و به توصیه بیل کیسی مدیر سابق سازمان سیا تاسیس شد. این سازمان به عنوان یک سازمان غیردولتی تاسیس شد تا بدین وسیله درظاهر عنوان شود که هیچ وابستگی به دولت آمریکا ندارد. آلن وینستین اولین رئیس این سازمان پیشتر در مصاحبه ای با روزنامه واشنگتن پست اذعان کرده بود که تقریبا اکثر آنچه را که این سازمان انجام داده، 25 سال پیش به طور پنهانی توسط سازمان سیا انجام می‌شد.
موسسه وقف ملی برای دموکراسی به عنوان ابزاری برای به راه انداختن انقلابهای رنگین در نقاط مختلف جهان از صربستان تا گرجستان و از اوکراین تا میانمار استفاده شده است.
در موضوع ناآرامی های تبت این سازمان به ظاهرغیردولتی آمریکایی از پنج گروه تبعیدی تبتی حمایت کرده بود که نام این گروهها عبارتند از: 1. گروه گو چو سوم جنبش تبت 2. کمپین بین المللی برای تبت 3. انجمن زنان تبت 4. جنبش جوانان لانگشو تبت 5. ندای تبت
این گروهها پیشتر تلاش کرده بودند که توسط تبتی ها تظاهراتهایی را ترتیب بدهند و در نآرامی های مارس و آوریل 2008 در تبت نیز نقش داشتند.
کل بودجه ای که از سوی این سازمانهای غیردولتی آمریکایی به این گروههای تبتی داده شد از سوی دولت آمریکا ارائه شده بود.
در گزارش سال 2007 سرویس تحقیقات کنگره آمریکا آمده است که بودجه عملیاتهای خارجی آمریکا در جمهوری خلق چین از 10 میلیون دلار در سال 2002 به 23 میلیون دلار در سال 2006 افزایش یافته است. اکثراین بودجه ها صرف برنامه های مربوط به امور دموکراسی و حمایت از انجمن های تبتی ها بوده است. حدود 40 درصد از بودجه دولت آمریکا برای برنامه های حقوق بشر و امور مربوط به گسترش دموکراسی در چین از طریق همین سازمان غیردولتی ( NED) اختصاص پیدا می کرد.
بودجه انجمن های تبعیدی تبتی ها نیز از سوی «دایره دموکراسی حقوق بشر و کار» وزارت خارجه آمریکا و همچنین آژانس توسعه بین المللی تخصیص می یافت.
توصیه‌ها و راهنمایی‌ها برای تبعیدی‌های تبتی نیز توسط بنیاد آلبرت انیشتین که بودجه آن از سوی بنیادهای سوروس و دولت آمریکا تامین می‌شد، ارائه می‌گشت.
رابرت هالوی رئیس سابق بنیاد آلبرت انیشتین و یک مقام نظامی سابق ارتش آمریکا نیز پیشتر گفته بود که وی پس از پی بردن به این موضوع که نگرشهای نظامی نمی توانند حکومت‌ها را در جهان ساقط کنند، به استراتژی اقدامات غیرخشونت آمیز روی آورده بود. وی خاطر نشان کرد که این نگرش را بسیار خوشایند یافته بود.
براساس اعلام منابع آگاه در جنبش تبتی ها، 40 فعال تبتی از 25 انجمن تبتی ها در هند توسط پنچ عامل سازمان غیردولتی ( NED) و با حمایتهای بنیاد آلبرت انیشتین برای طرح ریزی تظاهراتها و ناآرامی ها در تبت آموزش دیده بودند. این افراد به کار بردن روشهای غیرخشونت آمیز را به عنوان راهی برای بیان اعتراض ها و رسیدن به اهدافشان،آموزش دیدند.
در ناآرامی های تبت نه تنها سازمانهای غیردولتی آمریکایی نقش داشتند بلکه یک سازمان غیردولتی که مستقیما بودجه اش را توسط دولت برلین دریافت می کرد، نقش بسزایی ایفا کرده بود. بنیاد فردریش نومان (FNF) یک اندیشکده مرتبط با حزب دموکراتیک آزاد آلمان، نقش فعالانه ای در جنبش استقلال تبت ایفا کرده بود.
براساس اعلام وب سایت (German-foreignpolicy.com) این بنیاد آلمانی به کمپین های مخالف دولت چین در تبت مشوق‌های فراوانی داده بود.
Sorry. No data so far.