خانه پدری، وحشیانه‌ای از کیانوش عیاری

عیاری توهمات خود از دوران اعراب جاهلیت را به ایران معاصر نسبت داده است و در سراسر فیلم مرد‌ها را به عنوان موجوداتی آزاردهنده و بی رحم نشان می دهد و زن‌ها را افرادی مظلوم که همواره در تاریخ معاصر ایران به آن‌ها ظلم شده است، از قتل گرفته تا ازدواج اجباری و کتک زدن این فیلم کلکسیونی است از معضلات زنان که حتی امثال تهمینه میلانی هم نتوانسته‌اند مشابه آن را در فضای فمنیستی سینمای ایران نمایش دهند.